Die gerichtheid op de hoge heren van de bank verplicht hem tot optimisme en dat hij eist hij ook van zijn medewerkers. Diederik beseft dat en doet zijn uiterste best om de verontrustende feiten te negeren, maar dat lukt hem niet altijd. Onlangs heeft hij in de ochtendvergadering de financiële situatie van het bedrijf “precair” genoemd. Dat had zijn baas niet leuk gevonden.
“Het glas is zoals gewoonlijk weer halfleeg, Diederik.”
Hetzelfde wat Claudia vaak tegen hem zegt.
Pool van negativiteit
Ongetwijfeld is hij af en toe te somber, maar de bank verliest gemiddeld een miljoen euro per dag, al kwartalen lang. De reserves raken uitgeput en trucs zoals ook Diederik die bedenkt veranderen daar niets aan. Dat weet zijn baas ook. Evengoed is zijn oordeel over Diederik vernietigend en omdat alle collega’s binnen gehoorsafstandrond elders vergaderen, spreekt hij vrijuit.
“Je bent een pool van negativiteit en met je werk gaat er teveel mis. Dit is voor jou ook geen prettige situatie. Gelukkig zijn er oplossingen. Laten we beneden is rustig kijken wat er mogelijk is.”
Op dat moment wordt hij opgebeld en laat hij Diederik alleen met zijn sombere gedachten. Het is dus zover, hij ligt eruit, hij vertrekt met een regeling naar pensionadoland. Alle dagen vrij, elke dag uitslapen, niks meer hoeven. Hoe zal hij dat overleven? Hij is een man van taken en plichten. Zijn hele werkende leven heeft hij opdrachten uitgevoerd voor andere mensen en samen met andere mensen. Hobbies heeft hij niet echt meer, alleen passief vermaak als lezen en luisteren naar muziek. Op vakantie vermaakt hij zich prima, maar dan is hij altijd samen met Claudia en die moet nog jaren werken, terwijl hij alleen thuis zal zitten. Omdat hij heeft gefaald.
Compliment van boven
Zijn baas is uitgetelefoneerd en ze stappen in de lift. Die stopt onderweg bij de RvB-verdieping en de bestuursvoorzitter himself komt binnen. Hij begroet Diederik hartelijk en wenst Diederiks directeur geluk met zijn medewerker.
“Altijd vindt die man een lichtpuntje. Laatst met de kwartaalcijfers: “De groei begint in het zuiden. Dat kan alleen onze Diederik bedenken, want het was een dramatisch slecht kwartaal. In het zuiden ook, maar iets minder. Bijna alle media hebben onze insteek overgenomen. Zulke communicatiemensen moesten we meer hebben.”
Bij het verlaten van de lift geeft hij Diederik een schouderklopje.
“Binnenkort doen we weer een beroep op je. We moeten rapporteren en de situatie is precair.”
Zwijgend leggen Diederik en zijn baas de rest van het traject af. Ze halen koffie en gaan zitten in het kamertje dat wegens de rode kleur van de wanden als het peeskamertje bekend staat. Diederiks chef heeft zich met zijn kenmerkende flexibiliteit razendsnel aan de nieuwe situatie aangepast. Afscheid nemen van zijn medewerker is van de baan. Stel dat de topman naar Diederik vraagt en hij moet zeggen dat hij die negatieve klungel ontslagen heeft? Want zo heeft hij Diederik onlangs nog genoemd in een gesprek met een vertrouweling. Ze wisten niet dat Iris hen kon horen. Diederik was erg geschrokken, maar Iris had hem gerustgesteld.
“Zolang je goed ligt bij de top, durft de baas je niks te doen.”
Joviaal balen
Hij had het betwijfeld en terecht, want zijn baas heeft de deur naar buiten opengezet. Het is een toevallige confrontatie met de hogere machten, die hem dwingt om die deur weer te sluiten.
“Je hoort het van de CEO himself, je vindingrijkheid wordt gewaardeerd.”
Zijn eigen mening houdt hij voor zich. Emotioneel wendbaar als hij is, kan hij toch niet meteen verbergen dat hij zich op de pik getrapt voelt.
“Persoonlijk zie ik nogal wat verbeterpunten.”
Ze maken een plan waarbij Diederik extra hulp krijgt om de techniek nu eens goed onder de knie te krijgen. Ook moet hij beloven dat hij zich positiever over het bedrijf zal uitlaten. Hij verdedigt zich.
“De CEO zelf noemt de toestand precair.”
Maar zijn baas wil geen discussie.
“Houd je nu maar aan wat we hebben afgesproken. Dat is het beste voor je.”
Hij staat op en zegt op hartelijkere toon.
“En nu weer aan het werk.”
Zijn jovialiteit klinkt hol, hij baalt van Diederik en dat gevoel is wederzijds.
Het reactieveld onder dit blog komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld. Je kunt me natuurlijk mailen op michiel.nooren@outlook.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten