Als ik geen kleindochter had…

 Hoe zou ik er aan toe zijn als Vera er niet was. Mijn eerste kleindochter is vier weken oud en leven zonder haar is al ondenkbaar geworden. Haar ouders wonen vijf minuten lopen hier vandaan en ik zou het liefst de dag beginnen met een blik op haar. Ze ziet er prima uit. Haar ouders daarentegen zijn zichtbaar geteisterd door slaapgebrek en zorgen over drinkgedrag en huidprobleempjes. Jonge ouders hebben het zwaar, dat weet ik uit ervaring.

                                              Vera met moeder Vivian (foto: Sara van der Vlugt) 

Uit en in bol.com
Ondanks haar uitputting heeft Vera’s moeder mij geholpen met de kleine website van de Rivierenuitgeverij. Die site is helaas nog niet te vinden via google. De zoekmachine linkt naar company.info die wel het straatadres en het vaste nummer van mijn bedrijfje geeft, maar zegt dat de site niet bestaat. Probleempje.
Al zoekend ontdekte ik een nog groter probleem: Een kleine promotie was niet meer te koop bij bol.com, misschien al weken, ik controleer dat niet. Er kwamen geen bestellingen meer, maar dat kon aan de marketing liggen. Afijn, bol had mijn roman verwijderd, zonder kennisgeving, verklaring of excuus. Ik moest het boek opnieuw invoeren en dan zou alles binnen een paar uur in orde komen, zei bol donderdagochtend en vanochtend desgevraagd opnieuw. Molti problemi, zoals de Italianen zeggen.   

Stoppen op 67
Wie nooren een kleine promotie in zijn zoekmachine invoert, komt gelukkig wel bij de webwinkel van publish works, de uitgever van In de schaduw van de Wolkenkrabber. Dit is de literaire thriller van Cécile Sanders en deze blogger, met als locatie de Amsterdamse Rivierenbuurt. “Een goed boek,” constateerde mijn echtgenote bij herlezing. “Al zou ik de interpunctie op een paar plaatsen anders doen.”
Zij is bijzonder kritisch en nu ook in de stress, omdat ze na tien jaar stopt met haar tijdverslindende vrijwilligerswerk. Ze is bijna 68 en wil ruimte voor nieuwe activiteiten. Naar Amerikaanse begrippen is ze nog jong genoeg, ze zou president kunnen worden, als ze autochtoon was.
Problemen dus in cyberspace, stress thuis, ik zou er mies van worden. Als ik Vera niet had. Even mijn mobiel pakken, misschien hebben de ouders nieuwe foto’s gestuurd.    

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld

Een website bouwen in een uur

Alles op het internet is gemakkelijk en gratis. En alles is digitaal mogelijk. Bankieren, eten bestellen, je auto verkopen. Wie nog dingen op de conventionele manier wil doen, is een loser, een deplorable. Papier en potlood heb je alleen nog nodig om te stemmen. Karrevrachten formulieren, massa’s stembussen, hordes vrijwilligers, daar kunnen de IT-genieën in de Petersburgse trollenfabriek weinig mee. 

Ook nog gratis
Zoals alles op internet is ook het maken van een website simpel. Google geeft een lijst van tien websitebouwers die kosteloos zorgen dat je een plek op internet krijgt voor je site. Die site maak je overigens “binnen een uur”, als je Google moet geloven.

De lezer begrijpt dat ik onmiddellijk aan de slag ging met… Ja, welk programma van de tien? De nummer 10, Wordpress, klinkt bekend. Mijn oudste zoon raadt de nummer drie aan, Jimdo. Zijn vrouw heeft daar goede ervaringen mee, maar die vindt programmeren leuk en is erg intelligent. Ik ben minder snugger en baal van IT-werk. “Het is echt simpel, pap,” zegt mijn zoon en ik hóór hem er bij denken: “zelfs jij kan het.”  

Toch een Oeps!
Dus ik aan de slag met Jimdo. Een simpele site waar je Een kleine promotie kunt kopen, dat is alles wat ik wil. De gratis optie bevat alle basisfuncties. Klinkt goed, dus op Aanmelden klikken. Daar zijn drie keuzes. Je kunt je registreren via Google, Facebook of Apple. Of verder gaan met je e-mail. Dat laatste lijkt het eenvoudigste. Ik vul mijn mailadres in. Hij wil ook een wachtwoord. Dat heb ik eertijds gelukkig genoteerd. Wachtwoordsterkte oké. zegt het systeem goedkeurend. Nu even Algemene voorwaarden aanvinken en klikken op Account aanmaken. Simpel zat, maar wacht eens, het wachtwoord blijkt toch niet goed te zijn. Ik moet een bijzonder teken toevoegen. Ik zet een uitroepteken en klik opnieuw Account aanmaken. Oeps! is de reactie. Dat e-mailadres lijkt niet te kloppen. De tekst is in rood, en dat wordt het ook voor mijn ogen. Ik moet even iets anders doen. Een blog schrijven, bijvoorbeeld.  

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld 

En bitcoins renderen tenminste

In sommige van onze ondernemingen zit de mislukking ingebouwd: they meet with the failure they deserve. Een actueel voorbeeld zijn beleggingen in bitcoins. Had ik er in november 2013 maar één gekocht, zeggen mensen, voor de prijs van een tweedehands fíets. Dan had ik nu een gloednieuwe BMW kunnen kopen, of een Volvo, dat is beschaafder. Als je je belegging te gelde maakte: maar waarom zou je dat nu doen? Deskundigen zeggen dat de bitcoin kan doorstijgen naar 100.000 dollar. Of tot nul kan dalen, zeggen een paar sombermansen. Dan zou je 200 dollar kwijt zijn, dat kan je wel lijden. Maar je bent ook bijna 50 mille misgelopen en dat doet pijn. Als je belegt zonder koersdoel, zonder winstneempunt, dan zal je belegging altijd als een mislukking aanvoelen. You’ll meet with the failure you deserve.

  

Neem de verleidingscène
Geldt dat mutatis mutandis niet ook voor de verkoop van de meeste boeken? Je mag nog zo’n aantrekkelijk boek hebben geproduceerd, de kopers moeten wel weten dat het bestaat en voor hen interessant is.
Bijvoorbeeld omdat zij de schrijver kennen en weten dat het boek tamelijk autobiografisch is. Zouden er details in staan over het intieme leven van de auteur? In Een kleine promotie wordt de hoofdpersoon verleid door een collega die 25 jaar jonger is. Bij de bespreking van de proefversie is over deze scène langer en met meer vuur gesproken dan over welke andere scène ook. Ongetwijfeld speelde daarbij een rol dat de proeflezers de schrijver kenden en zich afvroegen of die verleiding echt heeft plaats gevonden en door wie.  

Rivierenuitgeverij.com
Dit blog is bedoeld voor mensen die weten wie ik ben. Posts op social media gaan maar zelden viral. Ooit steeg het aantal bezoeken aan dit blog plotseling sterk. Eindelijk zal ik landelijke faam genieten, dacht ik. Een verdere stijging bleef helaas uit en na vier weken was ik weer terug bij de oude vijftig tot tachtig bezoeken. Ik was kennelijk gebruikt voor een cursus en die was afgelopen of had nu ander lesmateriaal.
De bloglezers vormen een aanzienlijke doelgroep met wie ik ook communiceer. Maar kunnen belangstellenden mijn boek op een professionele wijze kopen? Alleen via bol.com, maar dat kanaal boycotten mensen omdat het geld wegzuigt bij het kleinbedrijf. Het is duidelijk: de Rivierenuitgeverij moet een website krijgen met bestelmogelijkheid.
Mensen zijn gewend aan online kopen, zelfs van bitcoins of delen ervan.
Dan moet het minstens net zo gemakkelijk zijn om mijn boek aan te schaffen. Temeer omdat mijn roman alleen maar geld kost, terwijl bitcoins in waarde stijgen en dat ook blijven doen. Toch?  

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld 

Mensen snuffelen graag

Je boek op de plank van de boekwinkel te krijgen – en er af, in de tas van de koper, dat is de taak waarvoor de schrijver zich gesteld ziet. In de VS zou in normale tijden ruim een kwart van de boeken gekozen worden bij het rondneuzen in de boekenzaak. In Nederland zal het traditionele kanaal ook een belangrijke rol blijven spelen, simpelweg omdat veel mensen het leuk vinden om tussen boeken te snuffelen en zo te genieten van hun diversiteit, hun schoonheid en hun geur. 

Donderdagskinderen
Een groot voordeel van in de winkel liggen is dat je ook volstrekte vreemden bereikt. Natuurlijk moet je boek een boeiende voorkant hebben en een achterkant die noodt tot lezen. Ik denk dat Een kleine promotie aan die eisen voldoet, maar dat geldt natuurlijk voor veel boeken op dezelfde plank of in dezelfde etalage.

Aantrekkelijk zijn is een noodzakelijke voorwaarde, maar niet voldoende. De bezoeker moet over de streep getrokken worden. Vaak kent zij de auteursnaam van een eerder boek en verwacht dat ook dit verhaal haar zal bevallen. Bij series kan ook verzameldrang een grote rol spelen: de koper wil de reeks compleet hebben. Auteurs spelen hierop in. Nicci French laat bijvoorbeeld bij de thrillerserie rond psychoanalytica Frieda Klein in de titels steeds een dag van de week voorkomen. Veel mensen die Blauwe maandag, Dinsdag is voorbij en Wachten op woensdag op de plank hebben, zullen Donderdagskinderen daarnaast willen zetten, ook al hebben ze nog een stapeltje boeken dat ze eerder willen lezen.   

Boekhuis in beeld
Nu is het Britse echtpaar Nicci Gerrard en Sean French bekend en met 19 gepubliceerde boeken ook jaloersmakend productief. Ik persoonlijk heb maar drie boeken op mijn naam staan, waarvan één met mijn levenspartner. Dat was Rond kerk en Kurhaus, een geschiedenis van haar geboorteplaats Scheveningen die in 1979 verscheen bij Unieboek.
Qua fictie heb ik samen met mijn researcher In de schaduw van de Wolkenkrabber, geschreven, een literaire thriller die in de Amsterdamse Rivierenbuurt goed verkocht is en nu herzien en opnieuw gedrukt. Wellicht helpt deze heruitgave ook de verkoop van Een kleine promotie, maar waarschijnlijk niet in die mate dat het loont om lid te worden van het Centraal Boekhuis.
Want dat is het probleem van boeken met een kleine oplage zoals mijn roman: de vaste kosten drukken zwaar. Het omslagontwerp kost bijvoorbeeld vijf euro per boek. Natuurlijk schrijf ik uit liefhebberij, maar er zijn grenzen aan hoeveel mijn hobby mag kosten.
Via Bol.com, de rivierenuitgeverij@outlook.com en een paar gemotiveerde boekverkopers moet ik vijftig boeken kunnen verkopen. Als dat vlot gaat en er bij boekhandels elders interesse zou bestaan, komt het Centraal Boekhuis alsnog in beeld.    

Met dank aan Cécile Sanders (research) en Angeline Jansen (eindredactie)

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Geen opmerkingen. Vreemde logica van blogger. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld