Michiel Nooren, directeur-grootaandeelhouder

Ik ben nu directeur-grootaandeelhouder van de Rivierenuitgeverij, KvK-nummer 81690304. Mijn bedrijf wordt vermeld in ondernemingsgidsen en ik word door energieleveranciers opgebeld met speciale aanbiedingen. Dat allemaal omdat bol.com voor de verkoop van Een kleine promotie een btw-nummer eist.

Boekhoudende partner
Een btw-nummer is nodig, omdat ik over mijn verkopen 9% btw moet afdragen: 1,73 euro per boek. Daar staat tegenover dat ik de btw terugkrijg die op de factuur van de drukker en de kaftontwerper staat. Hoewel de belastingdienst als uitkeerder een slechte reputatie heeft, schijnt zij op btw-gebied effectief en klantvriendelijk te functioneren. Als de ondernemer zijn zaakjes administratief op orde heeft en dat is in mijn geval zeker zo, aangezien mijn partner een boekhoudbedrijf had.
Ik heb dus een serieuze boekhouding met winst- en verliesrekening en een balans van mijn vermogenspositie. Mocht er controle komen, dan kan alles bewezen worden met de onderliggende facturen.  

Makkelijker én leuker
Mijn eerste btw-aangifte heb ik gisteren verstuurd. Nu alles boekhoudkundig verwerkt is, was dat een fluitje van een cent. De belastingdienst gaf meteen een bewijs van ontvangst van mijn verzoek om 198 euro btw terug te betalen. “Het bedrag wordt door ons overgemaakt op het bij ons bekende rekeningnummer,” beloofde de belastingdienst, die in dit geval de zaken niet alleen gemakkelijker maakt, maar ook leuker.  

Wijze weefster
Leuker is relatief, want ik had natuurlijk het liefst enorm véél btw afgedragen, omdat ik het verkoopdoel van vijftig boeken meteen had overschreden. Nu staat de teller op 22, zodat er nog enig geduld en promotionele activiteit gewenst zijn.
Als nog 28 mensen 20,99 euro over hebben voor mijn verhaal, ben ik dik tevreden. Winst maken is dan nog een utopie, maar zoals een bevriende hobbyweefster zei: een leuke hobby mag wat geld kosten.    

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld

  

Zeventig en lichter van jaren

Mijn vader werd 99. Als ik net zo oud word als hij, heb ik nog bijna een derde van mijn leven voor me. Gezien de paranoia die papa’s laatste jaren verpestten, houd ik het liever bij mijn levensverwachting volgens het CBS: 85,3 jaar. Dat was ook de ideale leeftijd van mijn vader. “80, jongen, 85, ouder moet je niet worden,” zei hij herhaaldelijk. Inderdaad was hij op die leeftijd nog vitaal, actief en positief. Op zijn manier nog vijftien jaar doorleven, daar teken ik graag voor.

Obscure Joe
Voor een Amerikaanse president ben ik nog te jong, maar dat wist ik niet toen ik aan mijn roman begon. Donald Trump leek een kansloze kandidaat en Joe Biden was de obscure vice-president van Barack Obama. Voor mij was zeventig de leeftijd waarop ik zorgeloos zou bier brouwen en muziek maken. “Een kleine promotie” zou ver achter me liggen, het zou de  bevredigende afsluiting zijn geweest van mijn schrijversloopbaan.

Ik moet constateren dat het anders is gelopen. Het project liep jaren uit en zeventien uitgevers weigerden in de publicatie van mijn roman te investeren. Om het verhaal beschikbaar te maken moest ik zelf uitgever worden, wat een kostbaar en langdurig leertraject aan de schrijverij toevoegde, dat ik nog niet helemaal voltooid heb.    

Verrassend tevreden
De verrassend tevreden stemming waarmee ik naast mijn eerste vriendinnetje ontwaakte, was achteraf een voorteken dat deze verjaardag memorabel zou worden. Wegens de coronaregels had ik een sobere viering verwacht. In plaats daarvan werd ik ‘s middags naar het naburige Merwedeplein gelokt, letterlijk In de schaduw van de Wolkenkrabber, en door vrienden toegezongen. Anderen stuurden me digitale gelukwensen.
Bij het avondeten betuigden mijn kinderen en aanhang in korte speeches hun tevredenheid en hun liefde. Ik was natuurlijk overdonderd en pas dagen later begreep ik dat mijn roman bijzaak was, net als mijn huis en mijn loopbaan. Ik had iets betekend voor anderen, hun levensgeluk een fractie vermeerderd. Dat besef maakte deze verjaardag memorabel en verlichtte de last van mijn leeftijd, zodat ik verjongd dit kroonjaar ben ingegaan.    

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld

Roman verkopen met small data

Zondag zal Facebook mij feliciteren met mijn zeventigste verjaardag. Ik heb zelf mijn geboortedatum opgegeven toen ik met aansloot bij het sociale netwerk. Die persoonlijke gegevens gaat Zuckerbergs bedrijf verkopen, samen met de geboortedata van honderden miljoenen andere mensen. Aan bakkers van verjaardagstaarten bijvoorbeeld en exploitanten van cruiseschepen. Mijn jongste zoon wil natuurlijk nog niet dood gevonden worden op zo’n varend verzorgingshuis. Hij wordt volgende week 28 en krijgt dan aanbiedingen voor duikcursussen of survivalen.

Nieuwsgierige doelgroep
In het geval van Een kleine promotie zou het ideaal zijn om de roman te presenteren aan uitvoerders van het beleid voor oudere werknemers of critici van het bankwezen. Als ik big data had, zou ik die mensen op het juiste moment kunnen benaderen.
Helaas heb ik alleen small data, zoals een lijst familieleden. Veel van hen zijn oudere werknemers of pensionado’s. Zij kunnen zich zeker inleven in de belevenissen van mijn bankmedewerker Diederik. Minstens even belangrijk is, dat ze weten wie ik ben en nieuwsgierig zijn naar wat ik te vertellen heb. Mijn familielijst is echter kort en onze customer intimacy zal niet iedereen tot de aankoop van een boek verleiden.
Ik heb gelukkig nog wat studiegenoten en bankcollega’s waarvan ik de adressen bij elkaar kan sprokkelen. Small data, maar ik hoef ook nog maar 28 boeken te verkopen om aan de nagestreefde 50 te komen.

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld 

Blog blok aan been voor anderen

“Een blog schrijven? Maar je bent op vakantie”. Dat is de verbaasde reactie als mensen ontdekken dat ik tijdens een verblijf elders toch wekelijks een blog schrijf. Tenzij ik het ijzeren ritme onderbreek. Zulke blogpauzes kondig ik altijd aan en ze duren altijd meerdere weken of maanden. Meestal hebben zulke onderbrekingen een reden, zoals de beëindiging van een fase in de romanproductie of een pelgrimstocht naar Santiago de Compostela.  

Wanhopig zoeken
De verbazing over het vakantiebloggen komt voort uit een somber beeld van dit soort verplichte schrijverij. Mensen zien mij weken tevoren al werken aan een voorraad blogs, maar die heb ik niet. Wel gehad, toen ik wekelijks een column over beleggen schreef. Ik ontdekte toen dat zo’n voorraad veroudert, niet meer aansluit bij mijn beleving van het moment.
Nooit heb ik zo’n reserveblog gebruikt, omdat er altijd iets dringenders was.

Ik weet dat mensen mij op vrijdagmiddag wanhopig zien zoeken naar een geschikt onderwerp. Mogelijkerwijs zou dat het geval zijn als ik de onderwerpen moest bedenken. Ik rapporteer echter over de voortgang van een proces, namelijk de productie van mijn roman. In dit proces doen zich keuzes voor en zijn er momenten van twijfel aan de opzet van het project en aan mijn eigen capaciteiten. Onderwerpen genoeg.   

Konijn Edward
Deze post zou bijvoorbeeld gaan over een roman die ik zit te lezen, Holland van de voormalige Irakese dienstweigeraar Rodaan Al Galidi.  Hij beschrijft in dit boek zijn ontdekkingstocht van de Nederlandse omgangsvormen.
“Loop gewoon binnen als je met iets zit,” betekent bijvoorbeeld niet dat je zomaar iemands thuiskantoor kunt binnenlopen. En rouw kan over een dier of een mens gaan, maar de vraag “is Edward een dier of een mens” is ongepast als het de dood van een mens betreft. In het geval van Edward ontdekt Rodaan gelukkig op tijd dat het om een konijn gaat.    

Limburgs heuvelland  
Door een woordenwisseling met mijn echtgenote werd bloggen tijdens vakanties een actueler onderwerp dan cultuurverschillen. We maken namelijk onze maidentrip met de pas gekochte caravan en staan bij Vaals. Mijn partner wilde vandaag een wandeling maken door de besneeuwde bossen van dit schilderachtige heuvelland. Ik stelde qua gezamenlijke activiteit een ochtendwandeling voor.
“Maar hoe moet het dan met je blog? Dat schrijf je altijd ’s ochtends.”
Toen besefte ik pas hoezeer mijn weekblog een blok aan het been is. Andermans been.

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld 

Roman over een kleine wereld

Het leuke van het schrijven van een boek zijn de eerste complimenten van lezers. Goed geschreven, een mooie roman, een hele prestatie. Het moge zo zijn dat alle reacties tot nog toe komen van mensen die ik ken en mij niet voor het hoofd willen stoten. Ze konden zwijgen, of volstaan met de mededeling dat ze Een kleine promotie met plezier hebben gelezen, allebei goed. En zeker hoeven ze niet te zeggen dat ze “geel en groen zien van jaloezie” zoals een schrijvende vriendin mijn levenspartner toevertrouwde.

 

Niet fijn
De lezers beperken zich niet tot loftuitingen. “Ik weet zeker dat veel anderen zo’n boek juist heel fijn vinden. Omdat het eerlijk is en goed geschreven,” schrijft een kunstschilderes in de familie. “Voor mij was het geen fijn boek.”
“Na het lezen van jouw boek werd mij weer duidelijk dat ieder op eigen wijze reageert op ingrijpende levensgebeurtenissen zoals ziekte en ontslag,” tikt een vriendin uit het Oosten behoedzaam. “Jouw Diederik doet het dus op deze manier.”
Een derde vrouw noemt het verhaal meeslepend, maar constateert dat het zich deels afspeelt in “tamelijk onbekende mensenwerelden moet ik zeggen, in de communicatieafdeling van bankbedrijven (!) en de lichamelijke verlangens van een man, en in zijn ego.”

Diederik Zeur
Dat is ook het bezwaar van de eerder genoemde lezers: ze herkennen zich niet in de hoofdpersoon, vinden hem een zeur. Misschien ís mijn Diederik dat ook, een welvarend, verwend type uit de grachtengordel van Amsterdam. Omdat het verhaal veel autobiografische elementen bevat, kan ik mij dat aantrekken. Net als mijn hoofdpersoon leef ik in een wereld waarin talent en welvaart de norm zijn. Een klein wereldje is dat.     

Amusante B-bank
Aanvankelijk zag ik bankmensen als mijn primaire doelgroep, maar later ging ik twijfelen. “Je bank komt erbarmelijk slecht uit de verf,” stelt een lezer vast. Omdat de foezelende B-bank in het boek representatief is voor het hele bankwezen, vreesde ik uit die hoek afwijzende reacties. Maar het tegendeel is waar. “De framing en pr-trucjes rond B-Bank vond ik heel amusant,” vertelt een voormalig financieel journalist. En een bevriend bankenkenner zegt lovend: “Uit het leven gegrepen, lijkt het wel. Ook uit het bankleven.”
Dus ja, de lente is nu even verdwenen, maar de plotselinge kilte buiten raakt mij niet. Ik heb een goede cv-ketel en zelfs zonder dat zou de aandacht voor Een kleine promotie mij warm houden.

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld