Uitgever zoeken is voor mij het nieuwe solliciteren

Voor Nescio (De uitvreter, 1911) was de wonderlijkste kerel die hij kende, de man die de Amsterdamse Sarphatistraat de mooiste plek van Europa vond. Ik fiets geregeld door die straat en kan alleen maar beamen dat het hier een zonderling type betreft. Ongeveer net zo vreemd als de man die solliciteren leuk vond. Je verdiept je in een bedrijf, zei hij, je voert interessante gesprekken, dus hij keek tevreden terug op de periode dat hij werkzoekende was. Die positieve blik moet ik me nu ook aanleren, want een manuscript aan de man brengen is hetzelfde als een open sollicitatie. Volgens mijn omgeving ben ik al wat zonderling, maar toch lijkt blij solliciteren ook voor mij een hele klus.

Betaalde hulp
Bij solliciteren voor een baan kun je allerlei hulp krijgen. Datzelfde blijkt te gelden als je wilt  solliciteren voor het uitgeven van je boek. Dat beeld van de schrijver als sollicitant ontleen ik bijvoorbeeld aan de website uitgeverijgezocht.nl/test/welke-uitgeverij-past-bij-jouw-boek. Precies wat ik zoek, dus meteen de test doen. Vijf vragen maar, waarvan de eerste gaat over het genre van mijn verhaal. Is het een thriller, een biografie, een science fictionverhaal of een roman. Het is een beetje van alles, maar allereerst een roman.

Ben ik ook nog bereid geld te investeren in het uitgeven van het verhaal? Dit is de tweede en voor de mensen achter de website de belangrijkste vraag, want zij bieden betaalde hulp aan bij het redigeren van manuscripten. Hun honorarium is fors en hun meerwaarde onduidelijk.
Ik heb mijn kostbare tijd in het verhaal gestoken; het is nu aan de uitgever om zijn portemonnee te trekken, want hij kan ook het meer aan mijn boek verdienen dan ik. Ik zal dan extra tijd steken in het opvolgen van zijn redactionele aanwijzingen, want de uitgever weet het beste wat zijn doelgroep behaagt.

Liever geen inspraak
Vanuit die visie antwoord ik nee op de derde vraag: Wilt u zelf bepalen hoe uw boek en het omslag eruit komt te zien en hoe de marketing verloopt? Ik ben als redacteur en grafisch vormgever commercieel actief geweest, maar daarbij ging het om aandelen. Boeken maken en verkopen is een ander vak, daarin vaar ik blind op de uitgever.
De vierde vraag gaat over wat ik wil met publicatie: Heeft u de wens dat verkoop van uw boek ook leidt tot verkoop van andere diensten, zoals lezingen, trainingen, workshops, coaching, advies?
Zou leuk zijn, maar het is niet mijn doel. Dat doel komt aan de orde in de laatste vraag: Als u een ruwe inschatting moet maken, zal uw boek dan gelezen worden door minder of meer dan 1000 mensen? Ik ga uit van meer, mits mijn roman gepubliceerd wordt door een enthousiaste uitgever. Of is zo’n uitgever een wonderlijk, zeldzaam mensentype, vergelijkbaar met de blije sollicitant en de fan van de Sarphatistraat?    
 
Het reactieveld onder dit blog komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld. Je kunt me natuurlijk mailen op michiel.nooren@outlook.com

Lebowski Publisher geeft les in nederigheid

Ik begon mijn zoektocht naar een uitgever voor Te grijs met het opzoeken van een lijst van Nederlandse uitgevers, zodat ik op hun sites wat kon rondsnuffelen. Ons land telt echter  ruim 200 uitgeverijen, dus deze aanpak was onbegonnen werk. Wat nu? Ik mailde mijn researchgoeroe over dit probleem en die maakte alles simpel: “Ga voor je boekenkast staan en kijk wie jouw lievelingsromans hebben uitgegeven”.
Ik liep meteen naar mijn anderhalve Billy met werk van Nederlandse romanciers, maar ontdekte dat dit een tijdscapsule is. Hugo Claus, Simon Vestdijk, Jan Mens, allemaal namen van generaties geleden. Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan leek qua titel relevant, maar Louis Couperus schreef het werk in 1906. Het was duidelijk dat mijn papieren boekenkast mij niet aan actuele uitgeversinformatie kon helpen.  

Fijne ouderenromans
Nadat ik allerlei ingewikkelde mogelijkheden had bekeken, besloot ik recht op mijn doel af te gaan en te Googelen: “romans over ouderen”. Meteen kreeg op de site van Tessa Heijtmeijer een verheugende mededeling: “Vergeet romans over jonge, vitale mensen; ouderen hebben de toekomst”. Heitmeijer bespreekt vervolgens acht ouderenromans. Zeven ervan gaan over bejaarden: Hendrik Groens Pogingen iets van het leven te maken is bijvoorbeeld het dagboek van een 83 jarige. Alleen Karolien Berkvens Het uur van Zimmerman gaat over iemand die net gepensioneerd is. Dat komt in de buurt van mijn hoofdpersoon Diederik, die net nog werkt. Lebowski Publishers heeft dit debuut in 2017 uitgegeven, dus op naar Lebowski om te zien wat ze doen voor nieuwe, onbekende auteurs zoals ondergetekende.

Persoonlijke klik
De website is gericht op verkoop. Ik vind er actualiteiten over het fonds en presentaties van boeken. De toon is vlot: de leiding van het fonds is “bezielend”, de PR in handen van “fijne mensen”. Wekelijks “schuiven journalisten aan” voor nieuws over het vak waarbij “roddels niet worden geschuwd”. Voor de boekhandel staat Lebrowski “24/7” klaar. Erg commercieel, maar het is de uitgeverij die boeken van Heleen van Rooijen, Saskia Noort en Astrid Holleeder bij tienduizenden aan de man brengt. Een grote uitgeverij, terwijl “de persoonlijke klik met de auteur” toch voorop staat.
Gefnuikte trots
Blij zocht ik naar meer informatie over de omgang met auteurs. Hier is de toon afstandelijk. Pas bij tab 9 subtab 3 vond ik richtlijnen voor het inzenden van manuscripten. Dat was één subtabpositie boven het verplichte item over privacy. De inzender moet alvast een gefrankeerde envelop bijsluiten voor het retourneren van het manuscript. Alleen hard copy is toegestaan en je krijgt geen bewijs dat de post het product van jaren arbeid in goede orde heeft bezorgd. Je stuurt je tekst bovendien naar een overkoepelend adres, dat van Overamstel Uitgevers. Je kostbare schepping kan intern zoekraken, terwijl jij wacht op die klik. De trotse auteur die een uitgever zoekt, krijgt direct een harde les in nederigheid.     
  
Het reactieveld onder dit blog komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld. Je kunt me natuurlijk mailen op michiel.nooren@outlook.com

Auteur zoekt Grote Ontzorger

Wat de meeste schrijvers willen is gedrukt worden in een fysiek boek met de titel van het verhaal en hun naam eronder, duidelijk leesbaar. Deze hard copy willen ze in hun hand houden, laten zien aan familie en vrienden, in de boekenkast zetten naast de Groten in het schrijversvak. Het verlangen naar een fysiek boek is gemakkelijk en goedkoop te bevredigen. Er zijn gespecialiseerde uitgevers die manuscripten gratis opmaken en drukken. Hun winst zit in de exemplaren die de trotse auteur afneemt om cadeau te doen aan familie en vrienden. Het zijn in wezen grafische bedrijven.

 
Echte uitgevers
Echte uitgevers doen veel meer. In het ideale geval zelf alles. De auteur is in dit model alleen producent van het manuscript. Hij levert het in en daarmee is zijn werk klaar. Bij de uitgever gaat een redacteur aan het werk om de tekst van functieloze uitwassen te ontdoen en consequent te maken in de spelling. Vervolgens maakt een ontwerper een omslag, een graficus maakt de tekst op. De uitgever laat een behoorlijk aantal boeken drukken, op zijn kosten. Die exemplaren voor de winkeliers zijn deel van het marketingplan, dat de uitgever voor dit speciale boek heeft gemaakt. Dat plan voorziet in de positionering van het boek en de publiciteit. Reclame maar ook contacten met de pers. De auteur hoeft niet na de veelal ongeïnteresseerde uitgevers ook nog de verveelde journalisten te benaderen. Hij hoeft alleen maar op te draven en zijn verhaal te doen.  

Gevoel van weelde
Terwijl ik dit schrijf, krijg ik al een gevoel van weelde. Een ervaren en betrokken redacteur die mijn boek op een simpele manier beter maakt, met behoud van het eigene. En een marketingman die zorgt dat het verhaal bekend wordt en lezers vindt. Dat wil ik. De komende week ga ik dus op zoek naar een uitgever die verhalen publiceert zoals mijn roman. Van wie ik mag verwachten dat hij een spannendere titel voor mijn boek heeft dan Te grijs.

Het reactieveld onder dit blog komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld. Je kunt me natuurlijk mailen op michiel.nooren@outlook.com

Nu het boek aan de man brengen

Daar zit ik weer in mijn woonkeuken, laptop voor me, links een mok koffie, rechts het raam waarachter een kleurloze winterdag is begonnen. Toepasselijk op het moment dat het project Te grijs in de laatste fase komt of – als mijn relaas van een worstelende zestiger aanslaat – de één na laatste. Want dan kan ik schaamteloos genieten van de verwezenlijking van mijn kinderdroom, namelijk een succesvol romanschrijver te zijn.   

In wezen klaar
De meelezers van mijn eigen generatie vinden dat het verhaal af is: “ga niet alles veranderen, het is nu een goed boek”. Zij definieerden alsnog een aantal verbeterpunten, waarmee ik de komende weken steeds de eerste drie werkdagen aan de slag ga.
Met die punten en met de feedback van een paar jongere lezers, wiens bevindingen ik binnenkort zal horen.
Daarbij kan ik nog voor verrassingen komen te staan. De personages in mijn roman zijn voor de oudere lezers mensen als zijzelf. Voor alle jongere lezers zijn het personen van ver weg, van de andere kant van het leven. Zij kunnen zich niet voorstellen daar ooit terecht te komen en zijn vastbesloten om, als dat al gebeurt, zij de zaken heel anders gaan aanpakken.   

Armlastige uitgevers
Strikt genomen is het manuscript dus niet helemaal klaar, maar voldoende om een uitgever een goede indruk te geven. Als ik me in het uitgeverscircuit wil begeven. Welke uitgever zou geïnteresseerd zijn in mijn verhaal? De meesten hebben nauwelijks budget voor debuten. Ze verdienen hun geld met vertalen en herdrukken van succesboeken. Zelfs met die inkomsten kunnen ze nauwelijks het hoofd boven water houden.
Waarom zou ik de frustrerende tocht langs de uitgevers eigenlijk maken? Is het de glans van klinkende namen als De Bezige Bij, De Geus of Nieuw Amsterdam? Is het de grotere kans op een uitnodiging voor het Boekenbal to rub shoulders met Tommy Wieringa in het zicht van camera's? Meer daarover volgende week.

Het reactieveld onder dit blog komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld. Je kunt me natuurlijk mailen op michiel.nooren@outlook.com