Intimiteit
Hij gaat er van uit dat ook de omgang met Claudia beter zal gaan als de toestand op het werk zich gestabiliseerd heeft. Hij trekt zich nu de dingen te veel aan en verwacht te veel van haar. Gelukkig zijn de nachten met haar troostrijk, ze zijn bijna voortdurend in aanraking met elkaar, dat kan niet anders, want het bed stamt nog uit hun studietijd en is van het model twijfelaar. Toen was dat comfortabel genoeg, na het slapen in eenpersoonsbedden en op van elkaar weg schuivende matrassen op de grond. Vanaf het begin was er een gemakkelijke lichamelijke intimiteit tussen hen. Voor beiden was dat steeds een sterk punt in hun relatie geweest en Diederik ging er van uit dat dat nog zo was. Tot de aankoop van het nieuwe bed.
Grofvuil
Toen ze op kamers ging, heeft Claudia zelf een bed in elkaar geschroefd uit hout dat ze had gevonden. Eigenlijk gestolen, maar omdat het op een grote stapel onbewaakt in de publieke ruimte lag, voelde dat niet zo. Diederik was gehecht aan het ruwe bouwsel waarin zijn zoon is verwekt en vervolgens geboren. Dat monument van hun echtelijk leven hebben ze de voorgaande avond buitengezet, na de montage van het vervangende slaapmeubel. Het staat nu buiten in de koude nacht onder een straatlamp om ’s ochtends, over een paar uur, te worden opgehaald met het andere grofvuil.
Klitten
Tot dit moment heeft Diederik weinig acht geslagen op de klachten van zijn vrouw dat het oude bed onvoldoende slaapcomfort biedt. Het is te smal en bovendien neemt je behoefte aan comfort toe met de leeftijd, dat is normaal. In dat kader somt ze dan de namen van bevriende stellen die nieuwe bedden hebben gekocht met aparte matrassen, alleen de sprei verenigt de beide slaapplaatsen.
“Wil je dát dan, Diederik?”
Het was een retorische vraag geweest. Ze wilde “nog altijd” graag met hem in één bed slapen, als ze maar ruimte had wanneer ze daar behoefte aan voelde.
“En als ik wil, kruip ik lekker tegen je aan. Dat gedwongen klitten in dat smalle bed benauwt me verschrikkelijk. Dat moet je toch merken.”
Inderdaad reageert ze de laatste tijd vaak afwijzend als hij tegen haar aan kruipt, maar hij weet dat aan relationele spanningen.
Nieuwe fase
Het kwam niet bij hem op dat er een qua bedgedrag nieuwe fase in het huwelijk was aangebroken. Pas de afgelopen ochtend, bij het proefliggen op het nieuwe bed in het woonwarenhuis begon de werkelijkheid tot hem door te dringen. Op uitdrukkelijk verzoek van Claudia gaat hij liggen, aan zijn kant. Zij strekt zij zich uit, zo ver mogelijk van hem vandaan.
“Echt een fijn bed, Rik,” zegt ze genietend. “Jij gaat dat ook beseffen, als je er in geslapen hebt.”
Hij vindt haar wreed en is bijna in tranen, maar heeft geleerd dat ze daar niet van onder de indruk is. Omwille van de echtelijke harmonie zet hij zijn gevoelens kordaat opzij.
“Je krijgt er gratis kussens bij,” zegt hij op een actiebord wijzend. Hij heeft zich teruggetrokken in onverschilligheid, het kan hem allemaal niet meer schelen.
Claudia neemt zijn opmerking serieus.
“Dat is waar, die oude kussens gaan we ook vervangen. En we nemen een nieuwe matras. En een nieuw dekbed.”
Klaarwakker
En zo is het gebeurd, ze hebben alle spullen bij elkaar gezocht en op een karretje naar de auto gebracht. Vervolgens zijn ze weer naar binnen gegaan om Zweedse gehakballetjes te eten, Claudia trakteert. Toen naar huis, alle onderdelen uitpakken en aan de hand van de gebruiksaanwijzing monteren. Vervolgens eten bij vrienden, nog even tv kijken en naar bed. Claudia is, na een paar extatische genotsuitingen, snel ingeslapen en hij kennelijk ook. De wekker geeft aan dat het vier uur is: 4.00 uur om precies te zijn. Hij voelt zich klaarwakker. Door de kieren van de gordijnen schijnt zilver maanlicht. Het is stil, de trams zijn in de remise en de luidruchtige verkeersstroom op de ringweg is opgedroogd. Van de andere kant van het bed hoort hij Claudia ademen alsof ze een heerlijke bedwelming opzuigt uit het nieuwe matras. Diederik moet toegeven dat het comfortabel ligt en dat het dekbed licht is en toch warm, zoals de productbeschrijving van de winkel beloofde.
Gerieflijkheid
Vrolijker wordt hij er niet van. Aangezien ze om half zeven opstaan moet hij nog tweeëneenhalf uur in bed liggen, alleen, want Claudia is onbereikbaar. Hij ziet er als een huis tegenop, tegen het restje van deze nacht en alle eenzame nachten die nog zullen volgen. Hij moet accepteren dat ook bij Claudia en hem de vanzelfsprekende intimiteit voorbij is gegaan. Het is vreemd, dat hij die ontwikkeling bij anderen signaleerde en afkeurde, maar niet besefte dat bij hem hetzelfde proces aan de gang was. Claudia heeft gelijk: de behoefte aan aanraking en koestering zwakt bij de meeste mensen af en de fysieke afstand neemt toe. Het is niet alleen zo in bed. Vrienden die in de stad zijn, slapen in een hotel en ook Claudia is blij als ze bij het logeren privacy heeft en geen half geklede huisgenoten tegen het lijf loopt. Hij vindt het een verontrustende trend, die echter onbespreekbaar is met zijn vrienden. Hij heeft de indruk dat de meesten het proces accepteren, of, zoals Claudia, het zelfs prettig vinden dat het samenleven minder indringend wordt, meer gericht op gemak en gerieflijkheid.
Toen ze op kamers ging, heeft Claudia zelf een bed in elkaar geschroefd uit hout dat ze had gevonden. Eigenlijk gestolen, maar omdat het op een grote stapel onbewaakt in de publieke ruimte lag, voelde dat niet zo. Diederik was gehecht aan het ruwe bouwsel waarin zijn zoon is verwekt en vervolgens geboren. Dat monument van hun echtelijk leven hebben ze de voorgaande avond buitengezet, na de montage van het vervangende slaapmeubel. Het staat nu buiten in de koude nacht onder een straatlamp om ’s ochtends, over een paar uur, te worden opgehaald met het andere grofvuil.
Klitten
Tot dit moment heeft Diederik weinig acht geslagen op de klachten van zijn vrouw dat het oude bed onvoldoende slaapcomfort biedt. Het is te smal en bovendien neemt je behoefte aan comfort toe met de leeftijd, dat is normaal. In dat kader somt ze dan de namen van bevriende stellen die nieuwe bedden hebben gekocht met aparte matrassen, alleen de sprei verenigt de beide slaapplaatsen.
“Wil je dát dan, Diederik?”
Het was een retorische vraag geweest. Ze wilde “nog altijd” graag met hem in één bed slapen, als ze maar ruimte had wanneer ze daar behoefte aan voelde.
“En als ik wil, kruip ik lekker tegen je aan. Dat gedwongen klitten in dat smalle bed benauwt me verschrikkelijk. Dat moet je toch merken.”
Inderdaad reageert ze de laatste tijd vaak afwijzend als hij tegen haar aan kruipt, maar hij weet dat aan relationele spanningen.
Nieuwe fase
Het kwam niet bij hem op dat er een qua bedgedrag nieuwe fase in het huwelijk was aangebroken. Pas de afgelopen ochtend, bij het proefliggen op het nieuwe bed in het woonwarenhuis begon de werkelijkheid tot hem door te dringen. Op uitdrukkelijk verzoek van Claudia gaat hij liggen, aan zijn kant. Zij strekt zij zich uit, zo ver mogelijk van hem vandaan.
“Echt een fijn bed, Rik,” zegt ze genietend. “Jij gaat dat ook beseffen, als je er in geslapen hebt.”
Hij vindt haar wreed en is bijna in tranen, maar heeft geleerd dat ze daar niet van onder de indruk is. Omwille van de echtelijke harmonie zet hij zijn gevoelens kordaat opzij.
“Je krijgt er gratis kussens bij,” zegt hij op een actiebord wijzend. Hij heeft zich teruggetrokken in onverschilligheid, het kan hem allemaal niet meer schelen.
Claudia neemt zijn opmerking serieus.
“Dat is waar, die oude kussens gaan we ook vervangen. En we nemen een nieuwe matras. En een nieuw dekbed.”
Klaarwakker
En zo is het gebeurd, ze hebben alle spullen bij elkaar gezocht en op een karretje naar de auto gebracht. Vervolgens zijn ze weer naar binnen gegaan om Zweedse gehakballetjes te eten, Claudia trakteert. Toen naar huis, alle onderdelen uitpakken en aan de hand van de gebruiksaanwijzing monteren. Vervolgens eten bij vrienden, nog even tv kijken en naar bed. Claudia is, na een paar extatische genotsuitingen, snel ingeslapen en hij kennelijk ook. De wekker geeft aan dat het vier uur is: 4.00 uur om precies te zijn. Hij voelt zich klaarwakker. Door de kieren van de gordijnen schijnt zilver maanlicht. Het is stil, de trams zijn in de remise en de luidruchtige verkeersstroom op de ringweg is opgedroogd. Van de andere kant van het bed hoort hij Claudia ademen alsof ze een heerlijke bedwelming opzuigt uit het nieuwe matras. Diederik moet toegeven dat het comfortabel ligt en dat het dekbed licht is en toch warm, zoals de productbeschrijving van de winkel beloofde.
Gerieflijkheid
Vrolijker wordt hij er niet van. Aangezien ze om half zeven opstaan moet hij nog tweeëneenhalf uur in bed liggen, alleen, want Claudia is onbereikbaar. Hij ziet er als een huis tegenop, tegen het restje van deze nacht en alle eenzame nachten die nog zullen volgen. Hij moet accepteren dat ook bij Claudia en hem de vanzelfsprekende intimiteit voorbij is gegaan. Het is vreemd, dat hij die ontwikkeling bij anderen signaleerde en afkeurde, maar niet besefte dat bij hem hetzelfde proces aan de gang was. Claudia heeft gelijk: de behoefte aan aanraking en koestering zwakt bij de meeste mensen af en de fysieke afstand neemt toe. Het is niet alleen zo in bed. Vrienden die in de stad zijn, slapen in een hotel en ook Claudia is blij als ze bij het logeren privacy heeft en geen half geklede huisgenoten tegen het lijf loopt. Hij vindt het een verontrustende trend, die echter onbespreekbaar is met zijn vrienden. Hij heeft de indruk dat de meesten het proces accepteren, of, zoals Claudia, het zelfs prettig vinden dat het samenleven minder indringend wordt, meer gericht op gemak en gerieflijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten