Domweg gelukkig op de camping

Mijn vrouw en onze dochter lopen in de zonovergoten bergen die steil oprijzen uit het dal dat de Engelberger Aa heeft gevormd. Ik ben in de caravan achtergebleven om een nieuwe post van mijn blog te schrijven. De trekkerstrook naast mij is leeg: de paar campers zijn vertrokken naar huis of naar het zuiden, waarheen wij hen na het weekend zullen volgen. Veruit de meeste gasten hier zijn Zwitserse Dauercamper die hun Wohnwagen met bouwsels hebben verruimd en met beeldjes of vlaggetjes hebben verfraaid.

Normaal praten
Het is vreemd. Als studenten sliepen we buiten of in shabby pensionnetjes. Toen we banen hadden, verbleven we in hotels. Pas later gingen we kamperen, omdat de kinderen dan rond de tent konden spelen terwijl wij van de zon genoten en losjes toezicht hielden. Meestal gingen we naar de Côte d’Azur, naar campings met zwembad en veel Nederlandse gezinnen, want het plezier van de kinderen stond voorop en dat werd zeer vergroot door vakantievriendjes die “normaal” praatten. Frans spraken wij alleen met het personeel van de camping en in de hypermarché.

Sociale camping
Toen de kinderen volwassen werden, hervatten we de hotelvakanties, tot mijn schoonzus een caravan wilde kopen en wij daaraan desgevraagd meededen. Toen herontdekten we de camping. In hotels staat privacy voorop en spreek je dus niemand. Op de meeste campings is dat onmogelijk. Iedereen groet elkaar en is behulpzaam. Als je enige taal gemeen hebt, raak je in gesprek, kamperen is een sociaal gebeuren.

Onpraktische auteurs
Misschien missen de meeste romanschrijvers de praktische interesse die kamperen vereist. In ieder geval zijn romans die op campings spelen moeilijk te vinden. Onlangs publiceerde Luitingh-Sijthoff Campinggeluk van Marjoleine Tel. Zij weet waar ze over praat, want zij heeft met haar man en drie zoons vele vakanties doorgebracht op een Nederlandse camping. Haar bundel bestaat uit drie delen: Een onverwachte zomer, Bruiloft op slippers en Grenzelooos genieten.

De feelgood-verhalen zijn alleen als epub en Storytel-luisterboek te krijgen. Dit scheelt de uitgever in de kosten, want gedrukte boeken zijn duur en vergen een flinke investering. Bovendien doen ze bij de lezer een beroep op altijd schaarse ruimte.
“Heerlijke reeks, echt genoten,” schrijft een lezer. “Sterker nog, ik denk dat ik ook ga kamperen”.

Met dank aan Cécile Sanders (research) en Angeline Jansen (eindredactie)

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Vreemd genoeg komt jouw naam dan in het reactieveld