Het gelijk van Ilja Pfeijffer

Het omslag van Ilya Pfeijffers La superba (2014) beeldt een oudere vrouw af alsof ze jong en sexy is. Nu worden sommige mensen mooi oud, maar, zoals de filmster Mae West: er komt een moment dat je beter kunt suggereren dan tonen. Een waar woord: van een afstand is het Genua van Pfeijffer heel mooi, zoals hij majestueus oprijst uit zee en opklimt tegen de beboste bergen. Van dichtbij springen vooral opgeproptheid en verwaarlozing in het oog.

Pislucht
Eeuwenlang was Genua de rivaal van Venetië. Een tijd lang was de Krim een deel van het Genuese imperium, zoals Cyprus en Kreta van Venetië waren. Maar terwijl la Serenissima tegelijk opdrong in de Povlakte, bleef la Superba ingeklemd door de bergen. Beide handelsrepublieken bouwden grote gebouwen, maar waar Venetiaanse stadspaleizen en kerken aan pleinen liggen of zich in de kanalen weerspiegelen, liggen de meeste architectonische juwelen van Genua aan smalle straten of aan naar pis ruikende stegen.

Strandarm
Aan Venetië denkend, verschijnt een heel palet films en boeken voor je geestesoog, lopend van de thillerfilm Don’t look now (1973) tot de zwaarmoedige roman Der Tod in Venedig (1911) van Thomas Mann.
De zoekterm Genua roept alleen beelden op van de ingestorte Autostrada en jawel, Ilja Pfeijffer. In zijn succesboek Grand hotel Europa (2019) levert hij felle kritiek op het massatoerisme. Venetië is een schoolvoorbeeld van een toeristenstad waar niemand woont. Een stad die zelfs toeristen trekt vanwege haar stranden in de directe omgeving. Genua heeft weinig strand, de haven neemt te veel plek in. Het is een werkstad, een soort Rotterdam. Amsterdam trekt meer toeristen, maar in Rotterdam wordt het echte geld verdiend.

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Vreemd genoeg komt jouw naam dan in het reactieveld