Een van de dingen waarmee jonge mensen in het reine moeten komen is hun positie in het gezin. Verzet hiertegen is zinloos. Je wordt geboren als jongste of oudste of ergens daar tussenin en zo sterf je ook. Je weet de volgorde, wie ouder is dan wie, altijd.
Middelste
Ik ben zelf geboren twee
jaar na mijn oudste broer. Vijf jaar na mij zag mijn jongste broer het
levenslicht. Tot hij eindexamen deed, was ik veel met de oudste bezig. Hij wist
alles beter. Hij was ook slimmer dan ik. Dat heb ik altijd erkend.
Met de jongste had ik intensief contact toen we allebei kinderen kregen, kort
na elkaar. We zijn sindsdien uit elkaar gedreven, waarbij zijn vertrek naar het
buitenland niet hielp, maar de oorzaak dieper lag. Dat hij zich niet serieus
genomen voelt, dat was het eigenlijke probleem.
Valkuil
Ik heb zelf drie biologische kinderen, allemaal zoons, net als het gezin waar
ik uitkwam. Pas later heeft onze dochter zich als oudste kind
toegevoegd.
Nu blijkt dat de geschiedenis zich herhaalt. Veel jongste kinderen in gezinnen hebben dat gevoel. “Het gaat er niet om dat wij niet aan het woord komen,” zei mijn jongste zoon. “Het is mijn gevoel dat erkend moet worden." Dat er een hiërarchische structuur bestaat, daar valt niks aan te veranderen. Dat moet erkend worden, dat is het begin van serieus genomen worden.”
(eindredactie: Angeline Jansen)
De eenvoudigste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt
op Opmerkingen. Open op de klaplijst Reageer
als en klik op Naam/URL. Voer je naam in en gebruik als
URL: www.mn.nl. De
reactie wordt dan gepubliceerd onder jouw naam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten