Verjaardag nooit business as usual

Ik denk dat iedereen wel iets doet om zijn verjaardag te vieren, al is het maar door de gelukwenskus van zijn partner in ontvangst te nemen of zichzelf te trakteren op een gebakje. Daarna is het bij velen business as usual. Ik behoor tot de minderheid die zijn verjaardag een gebeurtenis maakt waarvoor hij vrienden en familie uitnodigt. Ik heb al mijn verjaardagen gevierd; sinds mijn generatie in de kleine kinderen kwam na de vrijmarkt op Koninginnedag. De kinderen zijn intussen volwassen en we hebben een koning, maar woensdag 27 april hoop ik het glas te heffen op het bereiken van mijn 71-ste levensjaar.   

Bezorgde kinderen
De mensen die “er niks aan doen’’ hebben daarvoor uiteenlopende redenen. Ontkenning van het ouder worden is er een van. De verjaardagsgasten vragen onvermijdelijk “hoe oud word je nu precies” en dat wil je niet weten omdat je nog zoveel plannen hebt en de ouderdom met gebreken komt. Liever houd je het vaag en hanteert het motto ”je bent zo oud als je je voelt” en dat is altijd veel jonger dan de spiegel of de bezorgdheid van je kinderen je vertellen.
Een andere reden is de twijfel of de genodigden komen opdagen en het leuk vinden.

Onvergetelijke schooltijd
In de literatuur blijft het niet bij lege stoelen en ongemakkelijke stiltes. In Het feest (2019) van Dimitri Casteleyn viert de hoofdpersoon zijn 50^ste verjaardag uitsluitend om wraak te nemen op zijn gasten, die zijn kostschooljaren tot een hel hebben gemaakt. De sterke eerste zin van de roman voorspelt al weinig goeds: Ik vergeet nooit wat mijn moeder me op haar sterfbed zei. Wat moeders precies zei, lezen we pas op de volgende pagina: “Vier uitbundig elke dag die je krijgt. Het is zo voorbij.”
Wanneer de hoofdpersoon zijn stervende moeder ook nog vraagt “Mag ik met je mee?”  is wel duidelijk dat deze roman de lezer niet aanmoedigt tot verjaardagsviering.

Hetzelfde geldt voor het vaak opgevoerde toneelstuk The birthday party (1957) van Harold Pinter. Dit stuk is van een Pinteriaanse vaagheid, maar duidelijk is dat de viering eindigt met de ontvoering van de jarige door twee sinistere ongenode gasten.

Goed gezelschap
Ik denk dat ik mijn verjaardagen vier omdat ik dan de personen om me heen heb die mij vergezellen op mijn reis door de jaren. Natuurlijk ben ik op de leeftijd dat terugkijken aantrekkelijker is dan na te denken over wat de toekomst zal brengen. Evengoed ben ik op Koningsdag in gezelschap van mensen die van mij houden. Het wordt zeker gezellig.

Met dank aan Cécile Sanders (research) en Angeline Jansen (eindredactie)

 De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld