Geluksmoment tussen de caravans

Tijdens de vakantie in Duitsland had ik een geluksmoment. Het was niet te danken aan de locatie. De caravans en campers stonden zij aan zij, met aan één kant ruimte voor een krap zitje. De camping heette Ettersburg, naar het dorpje aan de rand van het beukenbos waaraan het Nazi-kamp Buchenwald zijn naam ontleent. Toch genoot ik, halverwege het toiletgebouw en mijn Wohnwagen, van de frisse nachtlucht en het zilveren maanlicht dat de verzameling witte verblijfsmobielen bescheen. Vele keren had ik, een oudere man immers, de route gelopen, maar deze keer was ik gelukkig.  

Taliban en aardappelaaltjes
Het wereldnieuws bood evenmin een verklaring. Kaboel was nog niet gevallen, maar de Taliban naderden de hoofdstad in een verontrustend tempo. Elders, in West-Afrika, durfde het gezin dat we financieel steunen zijn land niet in te zaaien wegens de activiteit van terroristen. Dichter bij huis worstelden mijn jongste zoon en zijn biologische collega’s met slakken en aardappelaaltjes die het gewas vernielden.

Vóór ik tevreden insliep meldde ik mijn geluksmoment aan mijn vrouw, die er de volgende dag op terug kwam, toen we een borrel dronken na ons bezoek aan Weimar.

Gelukkig nieuwjaar
“Is er een reden voor je somberheid?” vroeg Angeline, want ondanks mijn pogingen om positief te zijn, was haar niet ontgaan dat ik alles door een grauwsluier zag. Ik zei dat depressie in de familie zat, maar ook dat het romanproject me benauwde, omdat het nooit leek te eindigen.
“Stel een einddatum vast,”  zei ze kordaat. ”Het boek is af, het is mooi, tientallen mensen hebben het gelezen. Maak een lijstje van wat je nog wil doen, zoals een epub maken, nog een mailing sturen naar potentieel geïnteresseerden, boekwinkels bezoeken. Die dingen kun je gemakkelijk de komende maanden doen en met oudjaar sluit je af.”
We schreven de resterende werkzaamheden op een lijstje. Het waren maar een paar punten en ik voelde me een stuk beter. Die positievere stemming hield aan tot de dag van vandaag.
Vanochtend fantaseerde ik over de vrijheid die in het verschiet ligt. Het was fijn, een nieuw geluksmoment zelfs. Het gaat snel de goede kant uit.       

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld.