Je boek op de
plank van de boekwinkel te krijgen – en er af, in de tas van de koper, dat is
de taak waarvoor de schrijver zich gesteld ziet. In de VS zou in normale tijden
ruim een kwart van de boeken gekozen worden bij het rondneuzen in de
boekenzaak. In Nederland zal het traditionele kanaal ook een belangrijke rol blijven
spelen, simpelweg omdat veel mensen het leuk vinden om tussen boeken te
snuffelen en zo te genieten van hun diversiteit, hun schoonheid en hun geur.
Donderdagskinderen
Een groot voordeel van in
de winkel liggen is dat je ook volstrekte vreemden bereikt. Natuurlijk moet je
boek een boeiende voorkant hebben en een achterkant die noodt tot lezen. Ik
denk dat Een kleine promotie aan die
eisen voldoet, maar dat geldt natuurlijk voor veel boeken op dezelfde plank of
in dezelfde etalage.
Aantrekkelijk
zijn is een noodzakelijke voorwaarde, maar niet voldoende. De bezoeker moet
over de streep getrokken worden. Vaak kent zij de auteursnaam van een eerder
boek en verwacht dat ook dit verhaal haar zal bevallen. Bij series kan ook
verzameldrang een grote rol spelen: de koper wil de reeks compleet hebben. Auteurs
spelen hierop in. Nicci
French laat bijvoorbeeld bij de thrillerserie rond psychoanalytica Frieda Klein
in de titels steeds een dag van de week voorkomen. Veel mensen die Blauwe maandag, Dinsdag is voorbij en
Wachten op woensdag op de plank
hebben, zullen Donderdagskinderen
daarnaast willen zetten, ook al hebben ze nog een stapeltje boeken dat ze
eerder willen lezen.
Boekhuis
in beeld
Nu is het Britse echtpaar
Nicci Gerrard en Sean French bekend en met 19 gepubliceerde boeken ook jaloersmakend
productief. Ik persoonlijk heb maar drie boeken op mijn naam staan, waarvan één
met mijn levenspartner. Dat was Rond kerk
en Kurhaus, een geschiedenis van haar geboorteplaats Scheveningen die in
1979 verscheen bij Unieboek.
Qua fictie heb ik samen met mijn researcher In
de schaduw van de Wolkenkrabber, geschreven, een literaire thriller die in
de Amsterdamse Rivierenbuurt goed verkocht is en nu herzien en opnieuw gedrukt.
Wellicht helpt deze heruitgave ook de verkoop van Een kleine promotie, maar waarschijnlijk niet in die mate dat het
loont om lid te worden van het Centraal Boekhuis.
Want dat is het probleem van boeken met een kleine oplage zoals mijn roman: de vaste
kosten drukken zwaar. Het omslagontwerp kost bijvoorbeeld vijf euro per boek. Natuurlijk
schrijf ik uit liefhebberij, maar er zijn grenzen aan hoeveel mijn hobby mag
kosten.
Via Bol.com, de rivierenuitgeverij@outlook.com
en een paar gemotiveerde boekverkopers moet ik vijftig boeken kunnen verkopen.
Als dat vlot gaat en er bij boekhandels elders interesse zou bestaan, komt het
Centraal Boekhuis alsnog in beeld.
Met dank aan Cécile Sanders (research) en Angeline Jansen
(eindredactie)
De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Geen opmerkingen. Vreemde logica van blogger. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten