Na de roman mijn genotstekort aanpakken

Hoewel ik in 2015 ophield met werken, zet ik nog steeds de wekker. Na ontbijt en bad fiets ik dan in de stroom van forensen naar de Zuidas, loop door Station Zuid, groet de musicerende zigeuner en ga terug. Om 9.15 ben ik klaar om aan de slag te gaan. Dan begint een race tegen de klok. De taken die ik me stel zijn zeer haalbaar, als de computer het meteen doet, er genoeg schuurpapier is en ik ongestoord kan werken. Dat is nooit het geval, ik zwem in een bad met stroop. Ontmoedigd staak ik rond lunchtijd mijn inspanningen en begin mijn siesta. Ik eet wat, doe een dutje, rook een joint en lees een wetenschappelijk boek. Rond vier uur verzorg ik de planten op het dakterras, doe facebook en mail en ga koken. Dit ritme verschilt per dag iets, omdat ik yoga doe, hardloop, bas leer spelen en afspraken heb.

In haast
Probleem is dat mijn activiteiten leuk zijn, maar ik er door haast weinig van geniet. Ik wil dingen af hebben, me ervan bevrijden. Zoals van het boek, waar ik in juni 2015 mee begon. Vijf maanden later kon ik een eerste versie van 55.000 woorden versturen aan de meelezers. Begin 2016 had ik de feedback binnen en kon ik gaan herschrijven. Toen begon ik aan alles te twijfelen en was de vaart er uit. Pas in juni 2017 kon ik versie 2 opsturen, dat door mijn lezerspanel gunstig werd ontvangen. Ze hadden kritiek, maar ik moest die van hen negeren en “vooral niet meer herschrijven”.
Alsnog wilde ik een laatste redactieslag maken. Dat lukte niet en in maart van het volgende jaar klaagde ik in mijn blog dat de tijd zo snel verstreek en er zo weinig werd bereikt. Pas in september 2018 sloot ik de roman af en ging wandelen van Porto naar Santiago de Compostela. 

Wreed einde
In 2019 veranderde ik de titel van Te grijs in Leven is niet mijn hobby en zocht een geschikte uitgever. In juli stuurde ik het manuscript naar zeventien adressen. In november moest ik vaststellen dan geen van de uitgevers had toegehapt. Aan mijn levensdroom om ooit een officiële romanschrijver te worden, kwam wreed een einde.
Dat was even slikken en pas nu maak ik weer vaart. De roman wordt op dit eigenste moment gezet. Ik heb een meer wervende titel, Zelfs een kleine promotie en ook een nieuw idee voor het omslag.
Ongetwijfeld zal ook deze laatste fase zeer traag verlopen. Alsnog denk ik bevrijd Kerst te vieren, met een goed glas en Kerstklassiekers zoals Lennons So it is Christmas and what have you done? Mijn antwoord daarop zal zijn: ik heb een roman gepubliceerd en ben eindelijk klaar voor een nieuw project, namelijk leren leven zonder haast.   

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld