Salander en Norén
De eenvoudigste manier om een personage herkenbaar te maken, is door een zonderling te bedenken. Lisbeth Salander uit de Millennium-trilogie van Stieg Larsson is een autistische vrouw met een geweldig talent voor IT en met name voor hacken. Zij is een idiot savant, net als Saga Norén uit de Deens-Zweedse misdaadserie The Bridge die misdaden oplost met haar onwaarschijnlijk grote encyclopedische kennis.
Sallander maakt geen ontwikkeling door, ook niet in het vierde deel van de serie, (Wat ons niet zal doden, 2017), die postuum is voortgezet door David Lagerkrantz. Norén krijgt in de derde jaargang steeds meer menselijke trekjes. Om dit te bereiken, moeten de scenarioschrijvers wel een orkaan van bloedig geweld ontketenen en laten ze de brave Norén beschuldigd worden van moord op haar moeder.
Ook de hoofdpersonen van de Afrikaander thrillerschrijver Deon Meyer groeien. Inspecteur Bennie Griessel is in Duivelspiek (2005) een moedeloze en ongedisciplineerde gescheiden man. Vier boeken later, in Icarus (2015) is hij een stuk vrolijker, al blijft de drank een zwakke plek.
Diederiks overlevingsstrategie
Deze voorbeelden zijn plotgedreven verhalen, terwijl Te grijs karaktergedreven is. Natuurlijk, de hoofdpersoon Diederik wordt op gevorderde leeftijd overgeplaatst naar een normloze afdeling van een bedrijf dat van de ene ramp naar de andere wankelt en tenslotte failliet gaat. Hij verliest zijn baan en zijn vrouw en krijgt kanker. Er gebeurt dus genoeg, maar de ontwikkeling van de hoofdpersoon, zijn coping strategy, staat centraal.
Mijn probleem is dat de twee andere belangrijke personages op elkaar lijken. Ze leven in hetzelfde milieu en zijn, net als Diederik, succesvolle middenklassers en ouders. Dat communicatiecollega Iris veel jonger is dan echtgenote en geschiedenislerares Claudia doet daar weinig aan af.
De eenvoudigste manier om een personage herkenbaar te maken, is door een zonderling te bedenken. Lisbeth Salander uit de Millennium-trilogie van Stieg Larsson is een autistische vrouw met een geweldig talent voor IT en met name voor hacken. Zij is een idiot savant, net als Saga Norén uit de Deens-Zweedse misdaadserie The Bridge die misdaden oplost met haar onwaarschijnlijk grote encyclopedische kennis.
Sallander maakt geen ontwikkeling door, ook niet in het vierde deel van de serie, (Wat ons niet zal doden, 2017), die postuum is voortgezet door David Lagerkrantz. Norén krijgt in de derde jaargang steeds meer menselijke trekjes. Om dit te bereiken, moeten de scenarioschrijvers wel een orkaan van bloedig geweld ontketenen en laten ze de brave Norén beschuldigd worden van moord op haar moeder.
Ook de hoofdpersonen van de Afrikaander thrillerschrijver Deon Meyer groeien. Inspecteur Bennie Griessel is in Duivelspiek (2005) een moedeloze en ongedisciplineerde gescheiden man. Vier boeken later, in Icarus (2015) is hij een stuk vrolijker, al blijft de drank een zwakke plek.
Diederiks overlevingsstrategie
Deze voorbeelden zijn plotgedreven verhalen, terwijl Te grijs karaktergedreven is. Natuurlijk, de hoofdpersoon Diederik wordt op gevorderde leeftijd overgeplaatst naar een normloze afdeling van een bedrijf dat van de ene ramp naar de andere wankelt en tenslotte failliet gaat. Hij verliest zijn baan en zijn vrouw en krijgt kanker. Er gebeurt dus genoeg, maar de ontwikkeling van de hoofdpersoon, zijn coping strategy, staat centraal.
Mijn probleem is dat de twee andere belangrijke personages op elkaar lijken. Ze leven in hetzelfde milieu en zijn, net als Diederik, succesvolle middenklassers en ouders. Dat communicatiecollega Iris veel jonger is dan echtgenote en geschiedenislerares Claudia doet daar weinig aan af.
Succesvolle middenklassers
Om ze scherper van elkaar te onderscheiden, zou ik ze beter moeten kennen. De site schrijven online adviseert om karakterkaarten te maken van je personages met een mini-cv en eigenaardigheden. Omdat ik beide vrouwen al in tientallen scènes heb neergezet, zou ik de inhoud van de karakterkaarten uit de roman moeten halen. Zo’n inventarisatie kan nuttig zijn, maar is een klerkenklus waar ik erg tegenop zie. Deze website adviseert echter ook om aan de kaarten foto’s toe te voegen, portretten op internet van mensen die lijken op de personages. Die suggestie neem ik over. Ik ken Claudia en Iris vrij goed, maar hoe ze er uitzien, dat heb ik maar vaag voor ogen en daar ben ik heel nieuwsgierig naar. Meer over deze spannende zoektocht in een latere post van dit blog.
Het reactieveld onder dit blog komt
tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen.
Klik de klaplijst achter Reageer
als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld. Je kunt me natuurlijk
mailen op michiel.nooren@outlook.comOm ze scherper van elkaar te onderscheiden, zou ik ze beter moeten kennen. De site schrijven online adviseert om karakterkaarten te maken van je personages met een mini-cv en eigenaardigheden. Omdat ik beide vrouwen al in tientallen scènes heb neergezet, zou ik de inhoud van de karakterkaarten uit de roman moeten halen. Zo’n inventarisatie kan nuttig zijn, maar is een klerkenklus waar ik erg tegenop zie. Deze website adviseert echter ook om aan de kaarten foto’s toe te voegen, portretten op internet van mensen die lijken op de personages. Die suggestie neem ik over. Ik ken Claudia en Iris vrij goed, maar hoe ze er uitzien, dat heb ik maar vaag voor ogen en daar ben ik heel nieuwsgierig naar. Meer over deze spannende zoektocht in een latere post van dit blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten