vrijdag 25 november 2016

Te grijs en de rijke wereld van de doktersroman

De grootste uitdaging bij het schrijven vind ik eigen teksten herlezen. Een fragment dat ik zo trots neerschreef, roept nu reacties bij me op als “een analfabeet doet dit beter”, “kijk, een scène voor de diepgang” en “Michiel wil weer leuk zijn”. Laatst was er een passage waar ik echt van walgde, hij leek ineens zoetig en eerder op zijn plaats in een doktersromannetje dan in de realiteitsschets die ik probeer te maken. Ik geef zo meteen het iets aangepaste fragment zodat de lezer zelf kan oordelen. Eerst wil ik vertellen over het supergestructureerde genre van de doktersroman.


Blij=Slecht
Literaire romans zijn zelden opwekkende kost en brengen vaak onaangename inzichten. Dit is bijna een kenmerk van het goede boek, de goede film en de goede muziek. Doktersromans hebben het loffelijke streven om de lezer blij te maken. Natuurlijk zullen de hoofdpersonen het moeilijk krijgen, maar het wordt niet gruwelijk. De titels stralen dan ook positiviteit uit. Recht-toe-recht-aan zijn Een perfecte date en Verliefd in Barcelona. Iets indirecter klinken Onverwacht herenigd en Onverwacht leuk. Een happy end, maar de hoofdpersoon zit er eerst even goed doorheen. Dan zijn er de titels met extra geruststelling: zoals Idylle voor twee. Dus geen gekloot met derden, gewoon mensen in witte jassen die blij zijn met elkaar.  

In één hartslag  
Al deze titels beloven dromen en ontsnapping, maar stel dat de lezer liefdesverdriet heeft en hoop zoekt? Ook aan haar heeft uitgeverij Harlequin gedacht, getuige de verhalen Onverwacht herenigd, Liefde op herhaling en – voor langdurig smachtenden - Na vijf jaar.
De omslagen van de doktersromans maken titels met medische woorden erin overbodig. Ze zijn er wél en ook varianten als In één hartslag en Op doktersadvies.
Ik heb niet de indruk dat de auteurs van de doktersromans thuis hoeven te zijn in de medische wereld. De succesvolle Marion Lennox (Diagnose verliefd), geboren in de Australische outback, was statistiek-lerares en begon te schrijven na haar tweede bevalling. Ze produceerde een imposante vijftig boeken, naast “Medical Romance” ook in het genre “Tender romance”.
Ook haar biografie is een romance: “She daydreams in the garden and calls it gardening. She daydreams while travelling and calls it  research. Mostly, she indulges in her first love – romance.

Dokter Diederik
Stellen we ons Diederik en Iris voor als collega-medici aan het eind van  een meerdaags congres. Op Iris initiatief is het tot de al gemelde liefdesnacht gekomen, verrassend en bevredigend.
Met de sleutel in de hand kijken ze elkaar aan, ze weten van elkaar wat ze denken en lachen.
“Dat was het congres,” zegt Iris. ”Het was een aparte belevenis.”
“Zeg dat wel,” antwoordt Diederik en neemt haar in zijn armen. “En weet je wat zo raar is? Ik voel me beter dan toen ik hier kwam. Ik zit wel in de shit, maar ik kan het aan. Dankzij jou.”

1 opmerking:

  1. Het geworstel van de schrijver met zijn roman wordt zelf een roman. Denk aan Borges, die zijn roman niet schreef maar meteen de kritiek erop.

    BeantwoordenVerwijderen