vrijdag 28 oktober 2016

De film Genius en het verlangen naar een redacteur

Af en toe voel ik me een Amsterdamse creatief. Bijvoorbeeld nu ik naar Genius ga, een film over romanschrijven. Ik ga er heen met Cécile Sanders, co-auteur van In de schaduw van de Wolkenkrabber (download pdf). We kunnen de film bekijken in het nostalgisch-intieme filmhuis The movies aan de Haarlemmerstraat. Of in De Filmhallen, een omgebouwde tramremise in de Kinkerbuurt. Bij gebrek aan een hip scootertje gaan we erheen met dat andere grootstedelijke vervoermiddel, de gammele fiets.



200 kantjes ballast
De film gaat over schrijven, maar de hoofdpersoon is de redacteur van een uitgeverij. Deze historische persoon, Max Perkins (acteur Colin Firth), redigeerde werk van Ernest Hemmingway, F. Scott Fitzgerald en Thomas Wolfe. Anders dan “Tom” Wolfe van het verfilmde Bonfire of the vanities schreef Wolfe senior ingewikkeld en omslachtig. Hij leverde bij redacteur Perkins 1100 getypte kantjes in. Die stroomlijnde de tekst en verwees bij elkaar 200 kantjes naar de prullenmand, wat de relatie met de auteur onder druk zette, zoals de film laat zien.   

Verlangen naar een redacteur  
Ik ben heel benieuwd naar Genius, want ik verlang soms naar een redacteur. Al doet mijn loopbaan anders vermoeden, ben ik geen natuurlijke communicator. Als ik de krochten van mijn geest volg, vinden mijn lezers wat ik schrijf raar en ongeloofwaardig. Daarom probeer ik de versies van mijn roman uit op maar liefst acht meelezers. Meestal begrijp ik hun kritiek. Soms niet en dan zou ik het advies willen van een ervaren redacteur. De passage hieronder is een voorbeeld. Diederiks chef wil hem ontslaan, maar de topman van B-bank blijkt een Diederik-fan. Dat het ontslag hierdoor van de baan is, vinden mijn meelezers ongeloofwaardig.  

Gered in de lift
Het komt niet onverwacht, het verzoek van zijn chef om beneden in een kamertje te praten over de toekomst. Diederik verwacht een exit-voorstel. De techniek stelt hem nog steeds voor problemen. Ook heeft hij zich herhaaldelijk negatief uitgelaten over de situatie van het bedrijf.
Ze stappen in de lift die onderweg stopt bij de RvB-verdieping. De bestuursvoorzitter komt binnen en begroet hen hartelijk. Hij wenst Diederiks baas geluk met zijn medewerker.
“Altijd vindt die man een lichtpuntje. Laatst met de kwartaalcijfers: “De groei begint in het zuiden”. Inderdaad was in Maastricht de omzet toegenomen. Door vergroting van het district, maar toch. Diederik merkt die dingen op.”
Bij het verlaten van de lift geeft hij nog een schouderklopje.
“Van zulke communicatiemensen zouden we er meer moeten hebben.”
Zwijgend leggen Diederik en zijn baas de rest van het traject af. Ze halen koffie en gaan in een kamertje zitten. De chef heeft zich met zijn kenmerkende flexibiliteit snel aan de nieuwe situatie aangepast.
“Je hoort het van de CEO himself, Diederik, je vindingrijkheid wordt gewaardeerd. Maar daarnaast zie ik veel verbeterpunten waaraan je moet werken.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten