zaterdag 3 oktober 2015

Motor weer opgestart maar stinkt een beetje

 
Gelukkig heb ik weer wat geschreven en twee dagen heb ik zelfs de 500 woorden gehaald. Zodra de teller boven de doelstelling kwam, stopte ik en ging van het mooie weer genieten, zo opgelucht was ik. Ik kwam weer op gang toen ik de opzet van een van de laatste scènes van het boek bekeek. Ook daar, net als in de eerste episode, speelt poep een rol.
“Is dat nu wel verstandig, al die aandacht voor de ontlasting,” vroeg een meelezer bezorgd. “Zit iemand daarop te wachten?”



Behoorlijk balen

Goede vraag. In ieder geval baalt de hoofdpersoon zelf vreselijk van dat poepgedoe. Tot zijn 59-ste was hij gezond, dacht weinig na over zijn lichaam en wilde niks weten over de samenstelling van zijn ontlasting. Tot aan deze luxesituatie een einde kwam. Het is goed mogelijk dat mensen zich laten afschrikken door de wc-scènes, maar ze zijn essentieel. Diederik gaat door een proces van moeilijke bewustwording. Hij wordt ermee geconfronteerd dat hij saaier en trager wordt, minder aantrekkelijk en geestig, inadequaat. Daar komt de rare ontlasting bij, die hij niet kan negeren. Hij moet zichzelf opnieuw uitvinden maar weet nog niet hoe.

Stille getuigen
Onze Diederik houdt zijn toiletproblemen zoveel mogelijk voor zichzelf, maar zelfs privacy is hem niet gegund. In de al genoemde scène vertelt hij zijn zoon Sebas dat hij kanker heeft. Die reageert minder verbaasd dan zijn vader verwacht.
 “Dit is echt klote pap. Ik was er al bang voor, maar hoopte dat het iets anders was.”
“Hoe bedoel je dat, ik vertel het je voor het eerst.”
“Ik merk toch dat je opvallend vaak naar de wc gaat? En je hebt geen prostaatprobleem, je plast luidruchtig. En toen ik een keer na je op de wc kwam, had je haastig schoongemaakt, omdat je telefoon ging. Toen zag ik dat er iets aan de hand was. Daarvoor was me al opgevallen dat het vreemd rook.”
De zoon voelt het ongemak van de vader.
“Papa, ik heb die ziekte bestudeerd.”
“Maar waarom heb je niks gezegd?”
“Doe eens een checkup, pap, dat heb ik verschillende keren gezegd, hoewel je telkens boos reageerde. Doe mee aan het bevolkingsonderzoek voor darmkanker, zelfs dat heb ik gezegd, maar je vond zulke onderzoeken onzin. Wat had ik meer kunnen zeggen. Pap, je poep ruikt niet goed? Jezus, ik ben je zoon.”

Het reactieveld komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Probleem met plaatsing? Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Alleen je naam komt in het reactieveld. Het reactieveld komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Probleem met plaatsing? Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Alleen je naam komt in het reactieveld.

 

 

 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten