De nalatenschap van vader is niet af

Mijn vader heeft zijn leven beschreven in een lijvig boekwerk, maar die biografie houdt op bij het huwelijk met mama. Wij, de drie kinderen, komen er niet in voor. Jammer. Ik zou graag willen weten wat hij over mij geschreven zou hebben.

Diploma's
Ongetwijfeld was mijn vader heel trots op mij. Ik had het diploma gymnasium alpha en een doctoraalstudie geschiedenis voltooid. Dat vond hij natuurlijk geweldig. Hij had na vier jaar mavo de school verlaten zonder diploma.
Verder had ik een keurige en hoog opgeleide vrouw met wie hij het goed kon vinden en die drie jongens baarde.  Wij woonden mooi in een nette buurt en met financiële kwesties heb ik hem tijdens mijn werkende leven nooit lastig gevallen. Maar toen ik studeerde kreeg ik maar een gedeeltelijke toelage van de staat en daar wilde mijn vader niets van horen, want “alles zit er in, tot vakantie toe”.
Dat hij geacht werd de toelage aan te vullen, ging er bij hem niet in. Ik kreeg van mijn moeder af en toe een tientje mee, alsmede een blik soep en een kilo kaas. Langdurig kroegbezoek behoorde niet tot mijn mogelijkheden en bij bezoek op mijn kamer schonk ik vruchtenwijn in borrelglaasjes. Mijn lage inkomen kon mij weinig schelen. Het was de onrechtvaardigheid in zijn houding die mij stak. Achteraf heb ik daar meer begrip voor gekregen omdat hij een bescheiden salaris had, twee kinderen die studeerden en een vrouw die niet verdiende.

Twijfels
Toch moet hij zich zorgen hebben gemaakt. Mijn start op het gymnasium was dramatisch en ik bleef in de tweede zitten, omdat ik geen voldoendes had, behalve voor geschiedenis. Daarvoor had ik een 8, een cijfer dat ik daarna nooit meer behaalde voor dat vak.
Ook moet hij zich afgevraagd hebben of ik kinderen zou krijgen, want onze generatie stelde dat lang uit. Over mijn loopbaan zal hij zeker in de piepzak hebben gezeten, toen ik mijn dissertatie had afgebroken en in een tijdelijke baan werkte. Toen moest ik plotseling kiezen. Ik kon in vaste dienst treden bij het Centraal Bureau voor de Statistiek. De andere mogelijkheid was een tijdelijk en onderbetaald baantje bij het prille Economisch Dagblad. 
Ik wilde sinds mijn kindertijd journalist worden, dus voor mij was de keus gemakkelijk. Voor mijn vader, die altijd had gezegd “ga nooit werken bij de Rijksoverheid,” woog de zekerheid van een vaste baan toch zwaarder dan een onzekere positie bij een beginnend krantje.

Bevestiging

De bevestiging van mijn vaders zorgen en de blijdschap dat het allemaal is goed gekomen had ik graag gelezen in een tweede deel van zijn biografie. Misschien stond daar dan ook in of hij het prettig vond dat ik, met mijn persoonlijkheid, in zijn leven was. Ik weet dat hij van me hield; dat hoefde hij niet op te schrijven.

(eindredactie Angeline Jansen)

De eenvoudigste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Open op de klaplijst Reageer als en klik op Naam/URL. Voer je naam in en gebruik als URL: www.mn.nl. De reactie wordt dan gepubliceerd onder jouw naam