Onvermijdelijk maak je af en toe de balans op van je leven. Dat eindigt gewoonlijk in een lijst van dingen die je nog moet of wil doen. Als je ouder wordt – ik ben 72 – en de productieve jaren achter je liggen, kijk je vooral terug en wordt het to do-lijstje korter.
Goede begeleiding
Deze week organiseerde ik het jaarlijkse zangavondje waarop we eerst
een aantal bekende popsongs zingen en besluiten met de bekende kerstliedjes. Dit
jaar stonden onder meer Sandy Shaw (Always something there to remind me),
Ramses Shaffy&Liesbeth List (Pastorale) en Edith Piaf (Je ne regrette
rien) op de playlist. Onder de Kerstliedjes stonden traditionals als
Stille nacht en Midden in de winternacht, maar ook het eigentijdsere
Wish I was at home for Christmas van Jona Lewie.
De avond was een succes, dankzij de gitaarbegeleiding van zoon Laurens, het pianospel
van echtgenote Angeline Jansen en vriendin Margriet Kuster en natuurlijk het
actieve zingen van de acht muzikale gasten, van wie er één speciaal voor de
gelegenheid uit Deventer was gekomen.
Paar mannen
Mijn zoon Laurens en ik waren helaas de enige mannen. Ik heb mijn uiterste best
gedaan om daarin verandering te brengen, maar de aanwas kwam uit Angelines netwerk.
Misschien dat ook een rol speelt dat ik gemakkelijk met vrouwen omga. Dat bleef
ook op mijn werk niet onopgemerkt.
“Jij bent een vrouwelijke man,” zei een collega. “Daar wil ik niks mee zeggen,
maar je bent geïnteresseerd in baby’s en gevoelens.”
Ik heb mannelijke vrienden en ben met hen op mijn gemak, maar met vrouwen maak
ik soepeler contact. Ik moet me daar bij neerleggen.
Actief zangavondje
Ik organiseer het jaarlijkse zangavondje voor de zestiende keer, eigenlijk sinds
ik op latere leeftijd een beetje gitaar had leren spelen. Dat kan ik nu niet
meer, evenmin als schrijven, autorijden, fietsen en zwemmen. Ook mijn organisatorische
vaardigheden verminderen, waardoor ik steeds meer op mijn vrouw leun.
“Dank je dat je doorgaat met de traditie,’’ zei iemand bij het afscheid nemen. Ik
heb vorig jaar ook een zangavondje gehouden, maar toen was mijn ziekte minder
zichtbaar. Ze wilde eigenlijk zeggen: ondanks je vreselijke ziekte. Ik vind het
zangavondje echter belangrijk. Het is één van de dingen waartoe ik het initiatief
heb genomen en die ik links op mijn balans kan zetten, bij de Activa.
(eindredactie Angeline Jansen)
De eenvoudigste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Open op de klaplijst Reageer als en klik op Naam/URL. Voer je naam in en gebruik als URL: www.mn.nl. De reactie wordt dan gepubliceerd onder jouw naam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten