vrijdag 3 november 2023

In nood door de tijd

Ik heb net een vol batterijtje in mijn wekker gedaan, wat nog een hele klus was, omdat ik de lege er niet uit kon krijgen, terwijl ook het bijzetten problemen opleverde. Al peuterend bedacht ik dat er geen enkele reden is waarom een pensionado zou moeten weten hoe laat het precies is. Een uur of zelfs een dagdeel is meestal genoeg nauwkeurigheid. Toch was ik blij dat ik de juiste minuut had ingesteld.

Altijd wachten
Het grootste deel van de geschiedenis volstond men met een grove aanduiding van het tijdstip, dan wachtte men “tot iedereen er was”. Dit wachten leidde tot tijdverspilling en overtreding van de onder andere Gilderegels. In de dertiende eeuw kwam de centrale klok en werden afspraken mogelijk op een van te voren afgesproken tijdstip.

De eerste klokken werden ontwikkeld in kloosters, waar Gods kostbare tijd niet verspild mocht worden met op elkaar wachten. Later bouwden veel steden een klokkentoren met luidklokken, zodat inwoners wisten wanneer ze moesten stoppen met werken, dat ze naar de kerk moesten of een brand helpen blussen.
Geleidelijk aan werden plaatselijke tijden geharmoniseerd, zodat het in Den Helder net zo laat is als in Maastricht. Dat is geografisch incorrect: de tijd is een politiek compromis.

Eeuwige rust
Politiek compromis of niet, de tijd jaagt je op. Je laat acties onvoltooid of stelt ze uit omdat de klok een bepaalde waarde aangeeft op een schaal die zich elke twaalf uur herhaalt. Je zou meer relaxed moeten leven, zonder dat akelige tijdsbesef. Een soort van meditatieve verlichting. Maar als dan Magere Hein nadert, zou jij hem niet zien aankomen in je eeuwige heden.   
De eenvoudigste manier om te reageren is via facebook of 
michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Open op de klaplijst Reageer als en klik op Naam/URL. Voer je naam in en gebruik als URL: www.mn.nl. De reactie wordt dan gepubliceerd onder jouw naam

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten