Hoe het gesprek op zo’n belangrijk onderwerp kwam weet ik niet meer,
maar de vraag was wanneer je in je leven het gelukkigste was geweest. Ik weet
niet wat ik zei, mijn ervaring was beperkt, ik zat nog op de middelbare school.
De vader van mijn vriend zei met stelligheid dat hij als student het
gelukkigste was geweest: je had helemaal geen zorgen. Nu had hij inderdaad een zware
baan, maar ik was geschokt doordat hij zijn vrouw diskwalificeerde als bron van
geluk. Zij had niet gestudeerd en was pas later in zijn leven gekomen. Als de
brenger van zijn geluk, maar evengoed was hij zonder haar gelukkiger geweest! Plotseling
kon ik geen hap meer door mijn keel krijgen.
Wakker liggen
Nu ik aan de andere kant van mijn leven ben aangekomen ben, begrijp
ik de vader van mijn vriend beter. Je ligt inderdaad wakker van ruzies met je
partner, de ziektes van je kinderen en uitdagingen op het werk. Als uitwonend student
heb je die geen van alle.
Nou, relationele problemen heb je natuurlijk wel. Dat het achteraf eendagsvliegen
waren, neemt niet weg dat ze je echt pijn konden doen.
Stokbroodje eten
Ik had zelf een leuke studietijd in Leiden. Ik herinner mij het
genoegen waarmee ik op vrijdagochtend na het college Oude Geschiedenis een stokbroodje
en een blikje leverpastei kocht, wat ik op mijn kamer opat terwijl ik over de
aardappelplant naar de overliggende studentenkamers keek. De kamer was klein
omdat ik pas op het complex woonde en je naar anciënniteit steeds ruimere
kamers kreeg. Tot mijn vreugde was er centrale verwarming en een douche, die je
met zestien mensen deelde. Soms was je gelukkig, net als in latere perioden. Bijvoorbeeld
toen de jongens nog klein waren en ik ze gezellig naar de crèche bracht.
En neem de huidige periode: mijn diagnose voorziet in verdere aftakeling en dodelijke
slikproblemen. Toch geniet ik van mijn kleinkinderen en een wandeling door de
buurt of een leuk bezoek. De mens kan overal iets moois van maken, als hij maar
weet dat een ander dat niet voor hem kan doen en hij geen keus heeft.
|De eenvoudigste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Open op de klaplijst Reageer als en klik op Naam/URL. Voer je naam in en gebruik als URL: www.mn.nl. De reactie wordt dan gepubliceerd onder jouw naam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten