Voor het eerst in 268 keer was ik vergeten dat het blogdag was. Ik had mijn researcher gebriefd over het onderwerp: literatuurprijzen. Dit naar aanleiding van de Nobelprijs voor literatuur aan de vrij onbekende Abdulrazak Gurnah. Mijn vergeetachtigheid is te verklaren door de ontspanning. Ik heb het materiaal voor het e-book opgestuurd, waarmee het eind van het romanproject Een kleine promotie in zicht komt. Ik moet wel waakzaam blijven en dat is moeilijk voor een mens. Ook de meeste auto-ongelukken gebeuren aan het eind van de vakantie, vijftig kilometer van huis.
Terug naar de Nobelprijswinnaar die als tiener al in Engeland ging wonen, maar zwart is en in Afrika geboren. Dat gaf reuring. Vorig jaar kreeg de Poolse Olga Tokarczuk een prijs en die had ook geen internationale faam. Ze stak bleekjes af tegen de bekende Oostenrijker Peter Handke, die terug kan zien op een substantieel en succesvol oeuvre. Ook hij kreeg de prijs en ook de prijs kreeg, want die was een jaar niet uitgereikt wegens de corona-epidemie. In de traditie van een prijs die eerder naar Pearl Buck, Ernest Hemingway, Thomas Mann, Boris Pasternak en John Steinbeck ging. De Poolse mevrouw Tokarczuk en nu de zwarte Gurnah lijken te profiteren van hun herkomst. Het Nobel-comité wil inclusief zijn en laten zien dat ook buiten de grote cultuurgebieden en door vrouwen goede boeken worden geproduceerd. Zij wil niet alleen een beloning zijn voor de prestaties van blanke mannen, maar talent signaleren en zo tot bloei brengen.
Idealistische
dynamietkoning
Beide zijn het nobele
doelen. Wat de doorslag geeft, is de bedoeling van de kinderloze dynamietkoning
Alfred Nobel. Die stipuleerde dat “geen enkele aandacht moest worden geschonken
aan nationaliteit.” Ik lees dat als de moderne non-discriminatieverklaring. Wat
dat betreft zit het Nobelcomité niet op de lijn van de initiatiefnemer. Positieve
discriminatie is ook discriminatie.
Nobel specificeerde echter dat het voor literatuur ging om “het meest
opmerkelijke werk met een idealistische trend.” Gurnah kan met zijn migrantenpublicaties
anderen aan het denken zetten. Ook kan hij anderen, waaronder schrijvers, het
besef bijbrengen dat zwarte Afrikanen hun huidskleur delen, maar niet veel
meer. Genetisch verschillen ze meer van elkaar dan bijvoorbeeld Europeanen van Chinezen.
Laten we aannemen dat opmerkelijk bijzonder
betekent en idealistisch dat haatzaaiers
niet welkom zijn. Dan heeft het comité wel degelijk in de geest van de
oprichter gehandeld. Ervan uitgaande dat Gurnah iets bijzonders te melden
heeft. Ik zal naar de boekwinkel gaan.
Met dank aan Cécile Sanders (research)
en Angeline Jansen (eindredactie)
De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten