Uitgeef-queste voert naar echte liefhebber

Mijn zoektocht door uitgeversland leidt soms tot momenten van vreugdevolle ontroering. Als oudere en als schrijver ben ik natuurlijk een liefhebber van Het Boek. Zo geniet ik langdurig van de bonte collectie op boekenmarkten met obscure werkjes van eeuwen her. Hun fraaie titelpagina is versleten en ooit overgeplakt met donker papier of oud behang. De pagina’s zacht als textiel en de letters roetzwart ingedrukt. Allemaal zijn het dragers van informatie die iemand belangrijk vond om vast te leggen. Ooit waren het actuele publicaties waarmee geld werd verdiend. Nu zijn het vooral werkstukken van mensen die hielden van hun ambacht.

Uit donker Rotterdam
De meeste tegenwoordige uitgevers zijn weinig meer dan merknamen van verkoopmaatschappijen die overleven door de verkoop van bewezen bestsellers. Mijn vreugde was daarom groot toen ik Uitgeverij Ad. Donker tegenkwam, een familiebedrijf dat pronkt met negen edities van De kleine Prins en to date zestien lijvige boeken met de correspondentie van Erasmus. Die is geboren in Rotterdam en daar is Donker gevestigd.
Het fonds bestaat vooral uit vaak esotere non fictie. Donker zelf claimt ook geen samenhangend beleid. “Nu ik het titelaanbod beschouw, vind ik ons fonds zo gek nog niet,” schrijf hij op de website. Manuscripten zijn “van harte welkom, mits getypt en aangeleverd op losse vellen A4”. Een sympathiek bedrijf, waar ik graag mijn roman zou laten uitgeven, ook al is het niet gericht op bestsellers.

Crême de la crime
Op mijn weeklijst stonden verder Brandt, Conserve, De Crime Compagnie, Van Gennep Amsterdam en Uitgeverij De Geus.
De Crime Compagnie met zijn Crême de la crime valt af. Te grijs gaat over misleiding en bedrog, maar is geen crimi.
Brandt richt zich met non fictie over Cruyff, Ronaldo en U2 op een breed publiek. Manuscripten zijn welkom, ook romans.
Van Gennep heeft ook weinig fictie, maar is “natuurlijk altijd op zoek naar nieuw uit te geven werk”. Zij hebben een praktische oplossing om aan de kostbare selectie van manuscripten te ontkomen. Ze bekijken eerst je cv en een synopsis of inhoudsopgave van het boek. Dat is het proberen waard.
Conserve en De Geus zijn overgenomen door SingelUitgeverijen, waar ook Nijgh & Van Ditmar, Querido, De Arbeiderspers en Atheneum onderdak vonden. Deze toonaangevende romanuitgevers hoef ik niet meer te benaderen, want “Singel Uitgeverijen heeft ervoor gekozen geen ongevraagde manuscriptinzendingen meer aan te nemen.” Kennelijk hebben ze het beoordelen van debuten uitbesteed.
Het bedrijf verwijst naar Brave New Books. Dat is een “self-publishingplatform, dat jou in staat stelt snel, eenvoudig en kosteloos je boek en/of ebook te publiceren”. Maar dat werk wil ik nu juist uitbesteden.

Het reactieveld onder dit blog komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld. Het gemakkelijkste is te reageren op facebook of te malen naar michiel.nooren@outlook.com