Over Bertram+de Leeuw, oftewel het gelijk van de nonnen

Ik ben opgevoed door katholieke nonnen, broeders en paters. Allemaal benadrukten ze dat de hemel alleen te bereiken was via een smalle, kronkelige weg. Op educatieve schoolplaten toonden ze de splitsing waar links welgestelde mannen met goed geklede vrouwen onder de welkomstpoort een brede weg op flaneerden. Rechts begaf een zwerver met knapzak zich naar een obscuur poortje. Daarachter liep een smal pad tussen een kerk en een kruisbeeld door naar het paleis van God. Aan het eind van de brede weg laaide het rokende hellevuur hoog op. Een wijze les voor een auteur die denkt dat de test op de site uitgevergezocht.nl hem comfortabel naar publicatie leidt.

Beter af met Bertram
Uit de test van uitgevergezocht.nl (zie vorige post) kwam voor mij een advieslijstje van 16 uitgevers, alfabetisch gerangschikt. Ik googelde de bovenste, Bertram + de Leeuw Uitgevers en kwam bij de link manuscript die leidde naar een korte tekst: “Wij ontvangen graag uw manuscript per e-mail en verzoeken u tevens een synopsis en biografie bij te voegen. We proberen u zo snel mogelijk te berichten.” Dat klinkt beter dan de strenge regels van Lebovski, dat ik een week geleden per mail heb gevraagd hoeveel debuten ze jaarlijks publiceren. Een belangrijke vraag voor mijzelf en de meelezers die vele uren in mijn project hebben gestoken. Na een week is mijn vraag nog onbeantwoord. Bertrams toon is bepaald uitnodigender en het verzoek om het MS te mailen is meer van deze tijd dan Lebovski’s oekaze om de tekst op papier aan te leveren.

Death row dollies
Goede eerste indruk, dus op naar de tab Over ons: “Bertram + de Leeuw Uitgevers is een zelfstandige uitgeverij die gespecialiseerd is in commerciële non-fictie titels.” Wacht even, in de test heb ik gezegd dat het over een roman ging!
Snel naar het tabje Boeken: Het grote wildplukboek van Edwin Florés en Toffe tostis van Leonie ter Veld. Daarnaast Death row Dollies van Linda Polman, over Amerikaanse vrouwen die verliefd zijn op ter dood veroordeelden. Eén roman zit er in het fonds: Smiley. Lotte Boot vertelt daarin over een meisje dat verliefd wordt op een Mexicaanse gangster. Fictie, maar “gebaseerd op een waargebeurd verhaal”.

Origineel en relevant
Het is duidelijk dat uitgevergezocht.nl niet rechtstreeks leidt naar de meest geschikte uitgever voor mijn roman. Zijn test levert wel een handig uitgeverslijstje op, voor verder onderzoek.
Ik heb in Te grijs de absurditeit van het bankwezen en de problematiek van de oudere werknemer realistisch beschreven. Het verhaal is op waarheid gebaseerd, zoals Bertram + de Leeuw wil. Ook eist de Haarlemse uitgever originaliteit en verkoopbaarheid. Het lijkt mij dat het daarmee wel goed zit. Bovendien wil hij “boeken die er toe doen”. Dat Te grijs ertoe doet, daarvan ben ik zeker, anders was ik nooit zover gekomen op dit schrijverstraject. Een smal, kronkelig pad was het en ik vrees dat het zo blijft. De nonnen hadden gelijk.

Het reactieveld onder dit blog komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld. Je kunt me natuurlijk mailen op michiel.nooren@outlook.com