vrijdag 17 februari 2017

Na zoveel keer toch twijfel: doe ik het wel goed?

Doe ik het wel goed? Deze week passeer ik de mijlpaal van 75 posts van het blog michielsroman. Bij een gemiddelde lengte van 400 woorden is dit 28.000 woorden, een dun boekje. Het manuscript van Te grijs telt 65.000 woorden. Het is dus niet zo dat ik alleen maar lul óver het werk, maar al werkende lul ik inderdaad veel.
En hoe goed is mijn blog? Sanderkooistra.nl selecteerde de beste vijf blogs van Nederlandstalige schrijvers. Het Engelstalige blog van Arnon Grunberg is voor hem ‘’met vlag en wimpel’’ nummer een. Een verrassende derde in Kooistra’s top-5 is de in 2009 overleden Simon Vinkenoog, wiens blogs nog altijd live staan. Kooistra zelf blogt ook, vooral over schrijven. Inhoudelijk sterk en bijzonder stijlvol vormgegeven. Ik heb nog veel te leren voor ik me kan meten met de blogtop, dat is duidelijk.



Zoals het hoort
De vraag is vervolgens of ik het blog professioneel aanpak. Ik googlede “recept blog” en kreeg in binnen seconden 28,2 miljoen hits, want er zijn angstwekkend veel weblogs. Toen vroeg ik voluit “hoe schrijf ik een blog” en kwam op schrijvenonline.nl dat nauwkeurige instructies geeft. Kies een onderwerp voor de hele reeks blogs die je gaat schrijven, dat zal gelden voor alle posts van het blog. Beperk je tot een herkenbaar onderwerp of thema, waar je een persoonlijke band mee hebt, “je stem moet uniek zijn”. Reageer op reacties en promoot je blog via vrienden en social media. En tenslotte: regelmaat en routine zijn de peilers van een blog, dus “schrijf, ook als je niets te schrijven hebt”. Ik mag constateren dat ik alles doe wat schrijvenonline adviseert, behalve het laatste.            

Levendig verkeer
Waar het uiteindelijk om gaat, is of de lezer én de schrijver het  blog leuk vinden. Michielsroman is nu in totaal 4490 keer bekeken. De afgelopen vier weken lag het aantal lezers op 73 per post, duidelijk boven het historisch gemiddelde van 59. Omdat de meeste mensen selectief posts lezen, is de groep die ik bereik veel groter dan het gemiddelde. Eén post dit jaar werd 150 keer bekeken in twee dagen.
Voor zoveel mensen wil ik eens in de week graag een aantal uren zweten. Want het is spannend, bloggen, omdat je meteen kunt zien of je gelezen wordt op de computer, de telefoon en de i-pad. Ik kan daarop een zekere invloed uitoefenen via de teaser op facebook, waar de titel en de illustratie staan afgebeeld. De eerste uren na plaatsing durf ik de lezersstatistiek niet te openen. Vaak kijk ik pas zaterdagavond en eigenlijk ben ik dan altijd blij verrast, gewoon dat iemand gekeken heeft wat ik te melden had over de schrijverij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten