Scènes uit het huwelijk eindelijk ingedeeld

Ik heb de hoofdstukindeling gevonden, eindelijk. De methode van cabaretier en schrijver Kees van Kooten heeft haar vruchten afgeworpen. “Koot” adviseerde auteurs die vastzaten om “er bij te blijven”. Dus niet gefrustreerd de tekst wegleggen in de hoop op een eureka-moment, maar steeds weer de confrontatie aangaan met je onvolkomen creatie. Heb je niks toe te voegen, dan sluit je het document weer. Houd moed. Ooit wordt de geest over je vaardig en weet je weer precies wat je wilde vertellen en in welke volgorde. Het kan een paar maanden duren, dat wel.   

Zoekende schoonmoeder
Nadat ik de acht hoofdstukken had gedefinieerd, heb ik daar 34 scènes over verdeeld. Voor twee scènes zoek ik nog een plek. Van één bestaat alleen de titel: “Leuke dag op het werk”. Een van de meelezers vindt dat het verhaal geloofwaardiger wordt als Diederik tussen alle dagen van falen en crisis ook eens een werkdag heeft waarop alles lekker loopt. Daar zit wat in.
De andere zwervende scène is wel geschreven en heet “Diederik bezoekt bejaarde schoonmoeder”. Diederik vertelt haar dat Claudia en hij onlangs “Scènes uit een huwelijk” weer hebben gezien. Als student vonden ze het bijna drie uur durende relatiedrama van Ingmar Bergman traag en te lang. Nu lag dat heel anders.
Op middelbare leeftijd, met vele decennia huwelijkservaring, hadden ze elke scène op het puntje van hun stoel gezeten door de gruwel van de herkenning.
“Dat begrijp ik wel,”  zegt Diederiks schoonmoeder. “Kun je je voorstellen hoe het voor mij was in die tijd. Praten over relaties deed je niet en ineens lieten ze alles zien. Ik ging er natuurlijk niet met je schoonvader heen, dat zou heel ongemakkelijk zijn geweest.”

Gast met rollator
Deze verdwaalde scène laat zien waarom schrijven zo leuk is. Ineens komt die stokoude dame met haar rollator het verhaal binnen schuifelen. Ze geeft Diederik tijdens de lunch zelfs relatieadvies.
Ze legt haar mes neer en pakt zijn hand, ze kent haar schoonzoon, ze houdt van hem. Ze zegt: ”Als jullie het geluk niet bij elkaar vinden, dan vind je het nergens.”
Ik ben er zeker van dat schoonmama haar plek zal vinden in het boek. In afwachting daarvan begin ik volgende week met het schrijven van tegrijs2.1.