Dit is mijn één na laatste blog tot 2 juli. Volgende week schrijf ik over bloggen, waarin ik met 41 posts intussen een ervaringsdeskundige ben. Ik zal niet op de zaken vooruit lopen, maar bloggen is voor mij meestal hard werken en tijdelijk stoppen voelt als welverdiende vakantie. Ik trek er ook echt op uit en ga wandelen in een minder toeristisch deel van de Himalaya, waar de sherpa Nima Temba is geboren. Deze Nepalees was de hoofdpersoon in de gelijknamige film van mijn schoonzus, documentairemaakster MargrietJansen. Nima (rechts op de foto) zal onze sirdar zijn en een drager huren. Vreemd hoe de trip een extra dimensie krijgt omdat ik de film heb gezien.
Werkzomer in zicht
Ik las dus volgende week een pauze in van twee maanden en laat het Spartaanse landschap en de ijle berglucht mijn hoofd helder maken. In juli zal ik dan met een frisse blik het document openen en zien wat er moet gebeuren. Duidelijk is dat Claudia ontzuurd moet worden. Het grootste deel van hun relatie had Diederik het leuk met haar en aan het eind van het verhaal belooft de huwelijkssatisfactie zich weer te herstellen tot het oude niveau. Dat is in de huidige tekst moeilijk voorstelbaar. Haar verbittering en ook Diederiks somberheid worden allebei veroorzaakt door de confrontatie met een wereld die is afgestemd op de wensen van een nieuwe generatie. Hun vertrouwen in hun competentie, hun gezondheid en hun relatie is achterhaald door de feiten. Ik heb dit nog maar zeer ten dele beschreven. Het wordt weer hard werken, deze zomer.
Ik las dus volgende week een pauze in van twee maanden en laat het Spartaanse landschap en de ijle berglucht mijn hoofd helder maken. In juli zal ik dan met een frisse blik het document openen en zien wat er moet gebeuren. Duidelijk is dat Claudia ontzuurd moet worden. Het grootste deel van hun relatie had Diederik het leuk met haar en aan het eind van het verhaal belooft de huwelijkssatisfactie zich weer te herstellen tot het oude niveau. Dat is in de huidige tekst moeilijk voorstelbaar. Haar verbittering en ook Diederiks somberheid worden allebei veroorzaakt door de confrontatie met een wereld die is afgestemd op de wensen van een nieuwe generatie. Hun vertrouwen in hun competentie, hun gezondheid en hun relatie is achterhaald door de feiten. Ik heb dit nog maar zeer ten dele beschreven. Het wordt weer hard werken, deze zomer.
De primitieve mens
Ik ben het verste met Diederiks confrontatie met het nieuwe werken. Hij komt van een vergrijsde afdeling, waar alles nog in kantoorstijl gebeurde en in zijn kamer op zijn bureau zijn pc stond. In dit fragment loopt hij op zijn eerste werkdag de werkvloer op, met zijn collega Iris, die hem wegwijs moet maken.
“Ik ben benieuwd waar ik zit,” zegt hij tegen zijn gids. Ze kijkt hem verbaasd aan.
“Was bij jullie in Amsterdam het nieuwe werken nog niet ingevoerd? Hier kies je als je op kantoor komt de werkplek die je fijn vindt. Inloggen kun je overal. Laten we eerst je laptop ophalen. Heb je al gebeld wanneer je kunt komen?”
”Ik heb mijn oude telefoon ingeleverd.”
“En ben je je eigen mobiel vergeten?”
“Ik heb zelf geen mobiel.”
Ze trekt haar wenkbrauwen op en hij legt uit.
“Ik bel weinig, ik heb een hekel aan telefoneren.”
“Maar als je iets moet opzoeken, openingstijden of hoe je ergens heen moet rijden, hoe doe je dat dan?”
”Thuis op de pc en met de TomTom. Op mijn vorige werktelefoon belde ik alleen.”
Iris is duidelijk van haar stuk gebracht door dit inkijkje in het leven van de primitieve mens.
”Nou ja, ik kon ook sms’en.”
Deze blijk van bredere technologische kennis maakt geen indruk.
Mijn reisbestemming in Nepal zou Diederik wel bevallen: telefoneren kan niet, want er is geen bereik.
Ik ben het verste met Diederiks confrontatie met het nieuwe werken. Hij komt van een vergrijsde afdeling, waar alles nog in kantoorstijl gebeurde en in zijn kamer op zijn bureau zijn pc stond. In dit fragment loopt hij op zijn eerste werkdag de werkvloer op, met zijn collega Iris, die hem wegwijs moet maken.
“Ik ben benieuwd waar ik zit,” zegt hij tegen zijn gids. Ze kijkt hem verbaasd aan.
“Was bij jullie in Amsterdam het nieuwe werken nog niet ingevoerd? Hier kies je als je op kantoor komt de werkplek die je fijn vindt. Inloggen kun je overal. Laten we eerst je laptop ophalen. Heb je al gebeld wanneer je kunt komen?”
”Ik heb mijn oude telefoon ingeleverd.”
“En ben je je eigen mobiel vergeten?”
“Ik heb zelf geen mobiel.”
Ze trekt haar wenkbrauwen op en hij legt uit.
“Ik bel weinig, ik heb een hekel aan telefoneren.”
“Maar als je iets moet opzoeken, openingstijden of hoe je ergens heen moet rijden, hoe doe je dat dan?”
”Thuis op de pc en met de TomTom. Op mijn vorige werktelefoon belde ik alleen.”
Iris is duidelijk van haar stuk gebracht door dit inkijkje in het leven van de primitieve mens.
”Nou ja, ik kon ook sms’en.”
Deze blijk van bredere technologische kennis maakt geen indruk.
Mijn reisbestemming in Nepal zou Diederik wel bevallen: telefoneren kan niet, want er is geen bereik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten