Sommige dingen blijven je bij en je weet niet precies waarom. Zo zei de vader van een vriend eens dat hij de studententijd de gelukkigste periode van zijn leven vond. Ik vond dat ongepast tegenover zijn vrouw, die immers de sleutel was tot geluk, maar zij reageerde niet.
Ze was het kennelijk gewend dat mannen hoog opgaven over hun studententijd. Zij kwam zelf uit een milieu waar de universiteit onbekend was en in ieder geval een mannending. Een enkel meisje studeerde een taal maar maakte de studie meestal niet af. Zodra ze de ware had gevonden, was haar studie overbodig geworden. Zij was in het huwelijk verantwoordelijk voor de kinderzorg en de zorg voor haar man natuurlijk. Daarvoor had ze geen graad in de Franse of Spaanse taal nodig.
Lezen en lullen
Intussen neig ik hem gelijk te geven. Je had een zekere status die tot niets verplichtte. Je kon zo lang over de studie doen als je goed vond. Sommige studenten deden jaren niets dan feesten of tobben. Tot je 30e was er niets aan de hand met je studieduur. Pas daarna was die studentenperiode voorbij en werd het tijd om een baantje te zoeken.Tot die tijd wisselden vrije tijd en studie elkaar af. Ik studeerde zelf geschiedenis omdat ik dat leuk vond. Dat wil zeggen dat ik altijd zat te lezen, hetzij verplichte boeken voor een tentamen, hetzij interessante boeken over geschiedenis.
Moe gelezen ging je zo rond elf uur ‘s avonds eens kijken of er iemand van je vrienden thuis was om te praten over de boeken die je had gelezen, de politiek en soms over relaties met de andere sekse.
Overvolle treinen
Toen de studie achter de rug was ging ik werken. Toen ontdekte ik pas waar de meeste mensen mee bezig waren, namelijk op tijd op je werk komen en na het werk zo snel mogelijk weer naar huis. Ik moest me in overvolle treinen persen, vaak twee keer, in verband met overstappen. Ja, en inspraak, die had je niet, je deed wat de baas zei. Tenzij je ruzie wilde en daar was ik niet in geïnteresseerd. Ik wilde het vak leren en er carrière in maken. Kortom, mijn echte leven was begonnen. Het heerlijke studentenleven was voorbij.
(eindredactie: Angeline Jansen)
De eenvoudigste manier om te reageren is via facebookof michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het
reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Open op de klaplijst Reageer als en klik op Naam/URL. Voer je naam in en gebruik als URL: www.mn.nl. De reactie wordt dan gepubliceerd onder jouw naam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten