Blij dat ik geen ziekenzuster ben

 Ik zou niet graag ziekenzuster zijn op de eerste hulp van neurologie. De meeste patiënten worden onaanspreekbaar binnengewield en weggekart zodra ze kunnen zeggen waar ze zijn. Ook in de nachtdienst moet je dat regelmatig vragen: ”weet u waar u bent?” en “weet u waarom u hier bent?”

Wanneer het antwoord bij herhaling uitblijft - sommigen blijven wartaal uitslaan of zijn onwekbaar in slaap - worden ook zij naar elders gebracht. Met hen wissel je geen enkel zinnig woord. Ondanks deze onpersoonlijke achtergrond word je verwacht met geduld en meegevoel te communiceren met hen die al compos mentis zijn, maar die verdwijnen spoedig uit zicht.

Geen genoegen
De lezer begrijpt het al: hier is een ervaringsdeskundige aan het woord. Inderdaad heb ik een paar dagen op de afdeling neurologie van de VU doorgebracht en ik kwam via Spoedeisende hulp.
Het was geen genoegen. Dat lag niet aan de zusters, maar aan de reden waarom ze er waren. Namelijk om voor mensen te zorgen die niets deden dan luidruchtig snurken, zoals de man naast mij. Aanvankelijk vond ik dat geruststellend, tot ik zijn dochter een traan zag wegpinken. Toen drong tot mij door dat hij nooit reageerde op vragen. Hij verdween spoedig.
Ongeveer gelijktijdig vertrok de man die alle vragen afdeed als grappen. Hij viel door de mand toen hij één vraag beantwoordde, namelijk welke dag van de week het was. Gisteren had de zuster het hem verteld. “Donderdag” riep hij triomfantelijk, maar het was intussen vrijdag.

Naar huis
Recht tegenover mij lag een hoogbejaarde vrouw die blijmoedig aanvaardend was, behalve naar het zuurstofmasker toe, dat ze steeds kwijt was. Verder was ze positief. Ze lag hier voor de tweede keer wegens een beroerte. Haar man was een paar jaar tevoren overleden, ook al een beroerte. Ze vertelde het opgewekt.
Boy, wat was ik blij toen ik weg mocht. En niet naar een andere afdeling of een andere zorginstelling, maar naar huis.

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. De reactie wordt dan onder jouw naam