Als je van te voren wist, wat je achteraf begreep, tja, dan
had je je in ieder geval minder druk gemaakt over de toekomst. Toen je jong was,
schrijft Xandra Schutte in de Groene, verwachtte je dat op een bepaald moment “het
leven, de tijd zelf, zich zou versnellen. Een groots en meeslepend leven moest
het worden, een leven zoals dat van een roman personage”. Helaas “als je de
middelbare leeftijd hebt bereikt, moet je inzien dat het leven al lang begonnen
was.”
Schutte bespreekt (positief) de vertaling van A sense of an ending (2011)
van Julian Barnes. Die blikt terug op een leven dat goed, maar alledaags is
verlopen. Zijn toekomstdromen waren een illusie en hij beseft dat hij zelfs de drama’s
in zijn jeugd niet serieus heeft genomen, in afwachting van het echte leven.
Jong opnieuw
Je zou in de huid van een jeugdige zelf moeten kruipen om een verklaring te zoeken en dat is precies wat Jonathan Franzen in Crossroads (2021) doet. Hij laat zelfs drie kinderen aan het woord en hun ongelukkig gehuwde ouders. Iedereen in het domineesgezin is zoekende. De oudste zoon bijvoorbeeld is vertrokken naar college en ontmoet een ouderejaars met wie hij een gepassioneerde, maar ongebonden relatie heeft. Ideaal voor een eerstejaars student. Na een opmerking van de vriendin dat hij anderen in Vietnam het vuile werk laat opknappen, meldt hij zich aan voor militaire dienst. Vervolgens is zij in tranen omdat ze hem niet wil missen. What a mess!
Ik sprak over de hoop dat het echte leven begint met een vriendin. Die wist nog precies wanneer dat moment voor mij was aangebroken, namelijk met mijn verhuizing van Leiden naar Amsterdam. Ik had een baan, een partner en een huis. Mijn vriendin en ik vonden de woning te klein, er was niet eens ruimte voor een eettafel, zodat we ons behielpen met een krukje waar een schaakbord op lag. Douchen deden we in de gootsteen, met een slang aan de kraan. Voor ons was het allemaal voorlopig, in afwachting van het echte leven.
Met dank aan Cécile Sanders (research) en Angeline Jansen (eindredactie)
De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. De reactie wordt dan onder jouw naam geplaats
Geen opmerkingen:
Een reactie posten