Harry’s champagne
Harry Mulisch nam telkens met een zekere melancholie afscheid van een boek: “Oh ja, ik trek een fles champagne open. Maar toch: jammer dat het af is. Het is voorbij.” Nu werkte Mulisch toe naar het moment dat hij volmaakt tevreden was. Ik zelf ben gestopt toen ik niks meer kon verbeteren aan het nog steeds onvolmaakte manuscript. Harry Mulisch had van Een kleine promotie ongetwijfeld een meesterwerk gemaakt. Nu is het een passabel boek, inhoudelijk interessant en leuk om te lezen. Toch een hele prestatie.
Bang konijn
Een van de losse eindjes is zoals bekend de coverfoto. Het eerste kiekje, met een telefoon gemaakt, bleek niet wervend. Uit onverwachte hoek kreeg ik zelfs een waarschuwende mail. “Je bent een knappe vent”, heette het, “maar de foto ziet eruit als het bekende konijn en die koplamp.” Deze vriendin kan goed fotograferen en stuurde ter illustratie twee flatterende opnames. Haar absoluut overtuigende mail kwam binnen op 4 september. Pas gisteren, twee weken later, heeft een fotograaf bijgaand plaatje van mij geschoten. Dat kon wél de goedkeuring van deze vriendin wegdragen.
Rare vrijheid
En zo nader ik het einde van een tijdvak in mijn leven. Het zal raar zijn om zonder deze schrijfplicht te leven. Het zwarte gat zal er zijn, maar het ziet er naar uit dat de periode van leegte beperkt van omvang zal zijn. Als God het wil, breekt namelijk er een nieuwe periode aan die in het teken staat van kleinkinderen. Ik denk al over een nieuw keurslijf van wekelijks bloggen over het opa zijn.
Met dank aan Cécile Sanders (research) en Angeline Jansen (eindredactie) De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten