Wat als je je hoofdpersoon gaat haten

In 2017 kwam er een nieuw iemand in mijn leven. Hij heet Diederik en speelt de hoofdrol in mijn roman Leven is niet mijn hobby. Vorig jaar september heb ik afscheid van hem genomen, hij was af. Nadat de roman door zeventien uitgevers was afgewezen, heb ik Diederik voor een maand uitgenodigd, zodat ik zijn portret kan bijwerken. Het is een riskante operatie. Ik loop het gevaar dat ik eindeloos aan het personage zal blijven prutsen. Tegelijk neem ik het risico dat ik op hem uitgekeken raak of erger nog: een hekel aan hem krijg.    

Poirothater A. Christie
Het komt geregeld voor dat schrijvers hun hoofdpersoon gaan haten, zeker als ze in een reeks boeken optreden. Conan Doyle’s detective Sherlock Homes zette zijn serieuze boeken in de schaduw. Hij wilde Holmes daarom begraven “even if I bury my bank account with him." Bij de tweede poging was Holmes definitief dood. "If I had not killed him, he certainly would have killed me,” verdedigde Doyle zich.
Zijn landgenoot en collega Agatha Christie had het helemaal gehad met speurder Hercule Poirot en liet hem vermoorden. Henning Mankell liet inspecteur Kurt Wallander dementeren, om van hem af te komen. Ik wil maar zeggen: je gevoelens ten aanzien van je eigen schepsels kunnen hoog oplopen      

Driedimensionale roman
Ik heb eens met twee schrijvende vrienden een driedimensionale roman geschreven. Ik zelf bekeek alles vanuit Manuela, een selfmade effectenhandelaar van in de veertig. Het manuscript is in vergetelheid geraakt, maar Manuela zie ik nog geregeld voor me, leuk gekleed, vol energie en erg pienter. Ik houd van haar en zou haar graag beter leren kennen.

Bij Diederik heb ik daaraan geen behoefte, misschien omdat hij te veel op me is gaan lijken. Ik heb weinig liefde voor mezelf, laat staan voor mijn kloon Diederik. Ik sla met lichte verbazing gade hoe hij zich telkens weer redt, hij is deep down een overlever. Hij heeft aan het eind van het boek darmkanker en ik weet al dat hij daarvan zal genezen. Beschrijven zal ik dat niet. Er komt geen deel twee. Ik heb zijn worsteling met de zestigerscrisis met plezier verwoord, maar genoeg is genoeg. Ik ben toe aan een andere romanfiguur, een die minder op mij lijkt dan Diederik.

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld