Schrijven is net als bas spelen

Naast een schrijversdroom, had ik ook een muzikantendroom. In de eerste zag ik me op schilderachtige locaties de laatste hand leggen aan weer een spraakmakende roman. Het beeld van mijzelf als muzikant steekt daar  schril tegen af. In een kale oefenruimte speel ik popclassics met een paar blowende ex-hippies. Terwijl de zangeres kweelt en schreeuwt en de sologitaar giert, speel ik een ondersteunende baslijn. Af en toe zing ik een stukje achtergrond. Mijn rol is bescheiden, ik ben een onopvallend onderdeel van de band. Heel af en toe treden we op in een gevangenis of een bejaardenhuis. Meestal spelen we voor ons zelf en toevallige bezoekers, die een pils komen drinken en meeswingen. Het gaat niet om aanzien of geld, maar puur om de lol.    

Vader Jacob
Om mijn basspel op te krikken neem ik les op de Amsterdamse Muziekschool. Met vier lessen achter de rug, kan ik nu Vader Jacob spelen en een stukje Lang zal hij leven. Mijn Deense docent, een jazzbassist, belooft een spannender repertoire – zodra ik bij het spelen mijn intellect kan uitschakelen. “Je zingt zuiver,” zegt hij telkens weer. “Je kent de toon al, je hoeft hem alleen op te zoeken. Maar wat je doet…” En hij wijst dan dreigend met een strijkstok in mijn richting. “…wat je doet is proberen je de juiste fret te herinneren en je zang daaraan aan te passen. Ook als het de verkeerde toon is.” Als ik dan beschaamd en ontmoedigd tegenover hem zit, basgitaar op schoot, benadrukt hij dat bas spelen voor mij simpel is. Als ik niet moeizaam nadenk, maar lui naspeel wat ik hoor in mijn hoofd.      

Luiheid leren
Het is een moeilijke opdracht, lui mijn ambities verwezenlijken. Toch moet ik dat leren, zeker nu ik weer werk aan de roman. Geen schema’s maken, geen nieuwe structuur bedenken. Gewoon af te toe de tekst bekijken en automatisch hier en daar iets aanscherpen omdat ik voel dat het zo moet. Niet nadenken, gewoon doen wat in mijn hoofd opkomt. Mijn hersens wéten al hoe Leven is niet mijn hobby er in aangescherpte vorm uitziet. Ik hoef het alleen op te tikken. Relaxed, lui, precies zoals ik bas moet spelen.

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld