vrijdag 17 februari 2023

Als het afscheid komt…

Mijn vrouw heeft moeite met mijn ziekte – en zij is de enige niet. De traagheid, de onhandigheid, de weer opspelende linkshandigheid, het is allemaal lastig. En dan is er het onvermijdelijke afscheid, voor altijd, want we geloven niet dat de overleden partner in de hemel zit te wachten tot de hereniging.


Gefrustreerde moordenaars
De idee dat we al onze geliefden na de dood terug vinden, leeft niet alleen in de katholieke traditie waarin Angeline en ik zijn opgevoed. Je vindt hem al in de Oudheid. Na het noodlottige omkijken van Orpheus of Euridice hem wel volgt, heeft hij het gehad met vrouwen en richt zich op jongens. Nadat hij door gefrustreerde vrouwen vermoord is, wordt hij eindelijk herenigd met zijn Euridice in de Elyseese Velden, de hemel van de Oudheid. Zegt de Romein Ovidius, want ondanks hun Griekse namen is er in die taal geen manuscript overgebleven dat hun verhaal vertelt. De verwachtingen waren hooggespannen toen de verbrande boekrollen in de enige bewaarde bibliotheek uit de Oudheid ontcijferd werden. Veel Griekse geschriften, maar niets over de muzikant Orpheus.   

Kwaliteitsdenken
Dat het afscheid dramatisch wordt, is zeker. Nog onbekend is het tijdstip, al is de kans dat ik de tachtig haal uiterst gering. Vóór die tijd zal mijn levenskwaliteit waarschijnlijk zo slecht zijn, dat euthanasie de beste oplossing is. Ook voor mijn vrouw, hoewel die nog lang niet op me uitgekeken is. Natuurlijk heeft ze altijd geweten dat onze relatie ooit zou eindigen.
“Zie het als het afscheid van een vakantieliefde,” zei ik troostend. Ze glimlachte. Nauwelijks zichtbaar, maar toch.  

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. De reactie wordt dan onder jouw naam 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten