Ik ben nu het zetsel aan het ontdoen van wezen en hoerenjongen. Dit is een verslavend karweitje, omdat de tekst meteen mooier wordt als de bovenste en de onderste regel op de pagina vollopen. Als je geluk hebt, springt alles keurig op zijn plaats als je de afstand tussen de letters met vijf punten verkleint. Die verkleining is onzichtbaar. Soms is inkrimpen met tien punten nodig om een woord te laten overspringen, maar die grotere compactheid is voor de kenner te zien. Aanpassing van het woordgebruik is dan een betere en soms de enige oplossing. Wat ik doe is kortom simpel gepiel dat resultaat oplevert. Muziekje erbij en dan meters maken.
Helaas is het
onvermijdelijk dat je kennis neemt van flarden inhoud. Soms leidt dit tot
ergernis over slecht lopende zinnen of inconsequenties. De hoofdpersoon neemt bijvoorbeeld
een thermosfles koffie mee en rijdt van zijn huis in Amsterdam naar de
Zuiderpier in IJmuiden. Halverwege de wandeling laaft hij zich aan een
meegenomen flesje met water. Misschien is het door alle controles heengeglipt omdat
veel meelezers net als ik katholiek zijn opgevoed. Ons is ingeprent dat de
priester tijdens de mis de wijn in zijn gouden kelk veranderde in het bloed van
Christus.
Geknielde gelovigen
Hoc est enim calix sanginis mei, dit
is immers mijn bloed. Deze toverspreuk sprak de priester plechtig uit en toonde
de kelk aan de neergeknielde menigte. De misdienaar luidde zijn bel en de
priester dronk de kelk leeg.
Wij verbaasden ons over niets: had Christus zelf geen water veranderd in goede
wijn en met een paar broden en vissen honderden mensen gevoed? Pas decennia
later besefte ik hoe luguber het misritueel was. En dat de priester gewoon wijn
dronk. Misschien uit ergernis over de slordige fout, schrapte ik Diederiks
warme koffie en liet hem ondanks het kille weer koud water drinken.
Historische roman
Behalve irritatie
roept deze klus ook weemoed op. De roman begint op een verjaardagspartijtje met
véél meer dan de nu toegestane drie gasten. Zelfs wordt er op de eerste pagina
gekust. Later in het boek gaat een hele afdeling van de bank naar de kroeg en
later op heidagen. Niet digitaal, maar fysiek. De door velen gewaardeerde
verleidingsscène was in deze tijd van social
distancing ondenkbaar geweest.
Bij deze pre-coronateksten vraag ik me af of we ooit terugkeren naar de
onbezorgde tijden van handen schudden, knuffelen en kussen, zelfs slokjes nemen
uit elkaars glas en proefhapjes van elkaars bord. Ik ben soms bang dat we
voorgoed zijn verdreven uit dit paradijs van onschuld. En dat Een kleine promotie vóór publicatie al
een historische roman is geworden.
De simpelste manier om te reageren
is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het
reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen.
Klik de klaplijst achter Reageer
als open en klik op Naam/URL.
Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het
reactieveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten