Concept van Te grijs klaar voor verzending

Net als nu was het weer herfstachtig en onstuimig op maandag 1 juni 2015, toen ik dapper aankondigde dat ik een tweede roman ging schrijven. Het weerbeeld paste goed bij het heftige verhaal van Te grijs, waarvan nu, vijf maanden later, het concept voor me ligt. Het zijn ruim 55.335 woorden ofwel 111 A4-tjes, die ik de zeer gewaardeerde meelezers kan toesturen. Kwantitatief is de planning dus ruim gehaald. Het oordeel over de kwaliteit van het geheel krijg ik eind van de maand. In het nieuwe jaar begin ik dan gelouterd door de feedback aan de Def-versie die ik optimistisch voor eind september 2016 heb gepland.

Geen Alleingang
Een schrijvende vriend, Thomas Lindblad, verbaast zich er over dat ik zo graag feedback op het verhaal wil hebben. Wordt het geen Poolse Landdag? Raak ik het spoor niet bijster met al die meningen? Volgens mij is het tegendeel het geval. De feedback behoedt me voor een creatieve Alleingang waarbij ik me steeds meer verwijder van mijn potentiële publiek.
Bij de eerste kritiekronde bleek al dat ik de lezers essentiële informatie onthield, omdat die volgens mij voor zίch sprak. Mede hierdoor was het huwelijk van hoofdpersoon Diederik ongeloofwaardig en zijn werksituatie onduidelijk. Verder lag het tempo van het verhaal te hoog en bleef duister wat er in het hoofd van Diederik&Co omging. Ik ben blij dat ik in een vroeg stadium op deze ernstige gebreken ben gewezen. Hopelijk heb ik de toen gesignaleerde problemen opgelost. Komende maand zal dat blijken.

 Met Diederik in gesprek
De meelezers zullen zeker nog veel tekstuele en structurele onvolkomenheden melden. Daar ben ik niet bang voor. Mijn grootste zorg is dat mijn personages voor de lezer houten klazen blijven in plaats van mensen van vlees en bloed. Ik vraag de meelezers dan ook expliciet: kun je je voorstellen dat je Diederik ergens tegenkomt en waar zou dat kunnen zijn?  Als hij vraagt wat je van hem vindt, wat zou je dan antwoorden? De lezer mag mijn hoofdpersoon een autist vinden, een eikel of een sukkel. Maakt niet uit, als hij of zij de zestiger Diederik maar voor zich ziet.

Tot volgend jaar
Mijn belangrijkste taak in december is om afstand te nemen. Weg met het vaste productieritme van de dagelijkse 500 woorden en het wekelijkse blog over de voortgang. In plaats daarvan gewoon doen wat in me opkomt: de keukenvloer schrobben, een nieuw biertje brouwen, een trip maken naar Berlijn. En verder vooral tevreden zijn dat het schrijfwerk voor 2015 gedaan is.
Ik dank iedereen die me geholpen heeft met de tekst en alle lezers van mijn blog die hebben meegeleefd met dit avontuur. De meelezers wens ik sterkte en plezier met het verhaal. In 2016, op zaterdag 9 januari, meld ik me weer. Dan begint de noeste arbeid. 

Het reactieveld komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Probleem met plaatsing? Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Alleen je naam komt in het reactieveld. Het reactieveld komt tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen.