Een wonderlijke verjaardag

De neuroloog heeft deze week mijn ergste angsten bevestigd. Gezien de snelheid van het ziekteverloop is het waarschijnlijk, dat ik over twee jaar totaal hulpbehoevend zal zijn en tot uit euthanasie over zal gaan. Toevallig kwam dit nieuws kort voordat mijn vrouw Angeline en ik onze verjaardagen zouden vieren, wat wij traditioneel tegelijk doen met de regerend vorst, dus nu op Koningsdag.

Traditiegetrouw

Ik heb altijd mijn verjaardag gevierd en Angeline heeft zich daar twintig jaar geleden bij aangesloten. Onze verjaardagen liggen dicht bij elkaar en wij hebben veel gemeenschappelijke vrienden. Een man of dertig komen er al gauw en die moeten ook allemaal te eten krijgen, want zo is de traditie. Gelukkig heeft Angeline vriendinnen die willen meehelpen zodat het voor haar ook een feest is. De meeste gasten kennen elkaar, al was het maar van de verjaardagen van vorige jaren. Het is gewoonlijk heel gezellig, zo zegt men.

Ongeloofwaardig
De mededeling van de neuroloog maakte deze verjaardag speciaal. Omdat de ziekte voortdurende aftakeling inhoudt, zou dit de laatste keer zijn dat ik min of meer geestelijk aanwezig zou zijn. Ik wilde de bijzonderheid van deze verjaardag benadrukken zonder dat ik de stemming te zeer drukte. Het moest wel een feestje zijn.

Hoewel één van de gasten, volgens Angeline, verbleekte tijdens mijn korte speech, bleef  de stemming goed. Misschien hielp het dat mijn mededeling zo extreem was. Ik kondigde mijn spoedige dood aan, terwijl ik stond en sprak, tekenen dat ik nog volop in leven was. Het was ongeloofwaardig voor veel aanwezigen, inclusief mijzelf.

(eindredactie: Angeline Jansen)

De eenvoudigste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Open op de klaplijst Reageer als en klik op Naam/URL. Voer je naam in en gebruik als URL: www.mn.nl. De reactie wordt dan gepubliceerd onder jouw naam