Tot juni vorig jaar, beste lezer, was ik waarschijnlijk net
als jij. Ik had geregeld geestige observaties en briljante invallen en wilde
die graag delen. Een blog schrijven, dat leek me leuk. Eerst voor een handjevol
vrienden, natuurlijk. Daarna zou het blog zich via internet viraal verspreiden en
honderden, nee, duizenden lezers bereiken. Via blogger.com zou mijn tekst immers voor
miljoenen mensen met één muisklik geopend kunnen worden.
De weg naar succes was duidelijk, maar door allerlei oorzaken zette ik nooit de eerste stap. Tot ik vorig jaar van mijn bedrijf de kans kreeg om op hun kosten te beginnen aan mijn roman. Via een wekelijks blog zou ik mijn vorderingen melden. Tegelijk zou ik via het blog publiek werven voor het toekomstige boek.
De weg naar succes was duidelijk, maar door allerlei oorzaken zette ik nooit de eerste stap. Tot ik vorig jaar van mijn bedrijf de kans kreeg om op hun kosten te beginnen aan mijn roman. Via een wekelijks blog zou ik mijn vorderingen melden. Tegelijk zou ik via het blog publiek werven voor het toekomstige boek.
Kortwerkend
groeivirus
Intussen ben ik toe aan het 42-ste blog. De eerste 41 blogs zijn 2378 keer bekeken, dat zijn gemiddeld 58 unieke page views per blog. De meeste lezers komen binnen via de aankondiging met plaatje op facebook. Daar krijg ik ook de reacties. De reageermogelijkheid van blogger.com werkt slecht.
Naast de facebookmelding verstuur ik zo’n twintig e-mails aan geïnteresseerden. Zonder deze werving denk ik dat ik gemiddeld amper tien page views zou hebben. Van een autonome, virale groei heb ik weinig gemerkt. Een oud-collega heeft via haar blog bekendheid aan mijn blog gegeven met een duidelijke toename van de page views als gevolg. Verder nam begin dit jaar het aantal lezers onverwacht toe, soms tot wel 150. De oorzaak heb ik niet kunnen achterhalen. Na twee maanden zakte het bezoekersaantal weer. Gegeven mijn bescheiden wervingsinspanning vind ik het lezersaantal bevredigend.
Intussen ben ik toe aan het 42-ste blog. De eerste 41 blogs zijn 2378 keer bekeken, dat zijn gemiddeld 58 unieke page views per blog. De meeste lezers komen binnen via de aankondiging met plaatje op facebook. Daar krijg ik ook de reacties. De reageermogelijkheid van blogger.com werkt slecht.
Naast de facebookmelding verstuur ik zo’n twintig e-mails aan geïnteresseerden. Zonder deze werving denk ik dat ik gemiddeld amper tien page views zou hebben. Van een autonome, virale groei heb ik weinig gemerkt. Een oud-collega heeft via haar blog bekendheid aan mijn blog gegeven met een duidelijke toename van de page views als gevolg. Verder nam begin dit jaar het aantal lezers onverwacht toe, soms tot wel 150. De oorzaak heb ik niet kunnen achterhalen. Na twee maanden zakte het bezoekersaantal weer. Gegeven mijn bescheiden wervingsinspanning vind ik het lezersaantal bevredigend.
Zes ȧ acht uur
Dan het creatief proces. Aanvankelijk probeerde ik een week vooruit te werken, maar het reservestukje leek me op de publicatiedag altijd achterhaald of minder interessant. Nu begin ik op maandag aan de roman te werken en kom ik tegen woensdag al schrijvend een onderwerp tegen. Op donderdag maak ik eventueel een paar aantekeningen en vrijdag schrijf ik het blog. Elke post wordt gelezen door mijn dichtende echtgenote Angeline Jansen en door Cécile Sanders, mijn ex-co auteur van In de schaduw van de Wolkenkrabber. Zij zijn mijn eerste lezers en hun oordeel is leidend. Inclusief research, het feedbackproces en het zoeken van een plaatje kost elk blog zes tot acht uur werk.
Dan het creatief proces. Aanvankelijk probeerde ik een week vooruit te werken, maar het reservestukje leek me op de publicatiedag altijd achterhaald of minder interessant. Nu begin ik op maandag aan de roman te werken en kom ik tegen woensdag al schrijvend een onderwerp tegen. Op donderdag maak ik eventueel een paar aantekeningen en vrijdag schrijf ik het blog. Elke post wordt gelezen door mijn dichtende echtgenote Angeline Jansen en door Cécile Sanders, mijn ex-co auteur van In de schaduw van de Wolkenkrabber. Zij zijn mijn eerste lezers en hun oordeel is leidend. Inclusief research, het feedbackproces en het zoeken van een plaatje kost elk blog zes tot acht uur werk.
Sint Deadline
Dat ik steeds een onderwerp vond dat ik wilde delen, was een prettige verrassing. En de wekelijkse deadline voor publicatie hielp me om knopen door te hakken. Als voormalig journalist beleef ik deadlines als heilig, ook al bedenk ik ze zelf. Ergens op zaterdag publiceer ik en dan mag ik tevreden iets anders gaan doen. Planning creëert vrije tijd. Die ga ik deze keer gebruiken om thermisch ondergoed te kopen en te chillen in de Himalaya. Ik meld me weer op 2 juli. Het is leuk om voor je te schrijven.
Dat ik steeds een onderwerp vond dat ik wilde delen, was een prettige verrassing. En de wekelijkse deadline voor publicatie hielp me om knopen door te hakken. Als voormalig journalist beleef ik deadlines als heilig, ook al bedenk ik ze zelf. Ergens op zaterdag publiceer ik en dan mag ik tevreden iets anders gaan doen. Planning creëert vrije tijd. Die ga ik deze keer gebruiken om thermisch ondergoed te kopen en te chillen in de Himalaya. Ik meld me weer op 2 juli. Het is leuk om voor je te schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten