Vorige week legde ik in dit blog mijn ambitieuze
productieplanning vast. Natuurlijk was ik bang voor schrijfkramp. Ik had gelukkig
al de eerste zin, over de hoofdpersoon die een spoortje bloed ontwaart in de wc-pot.
De tweede zin ligt dan voor de hand: Diederik
belde meteen de dokter. Hij als 60-jarige weet immers maar al te goed dat bloed
in de poep leipe shit is. Van de
andere kant: het is een paar keer eerder gebeurd en Diederik wil het gezellig
houden. Bovendien moet hij het verontrustende nieuws aan zijn vrouw Claudia
vertellen, die scène heb ik al ingepland.
Persers en lopers
En daar zit ik dan met mijn laptop aan de keukentafel op de eerste dag van mijn schrijversbestaan. Wat nu? Er zijn twee types schrijver: de persers en de lopers. De eerste rammen net zo lang op hun toetsenbord tot ze de tweede zin hebben. Desnoods tikken ze honderd varianten. Ik denk dat veel lezers van dit blog tot dat energieke type behoren.
Eerst genieten
Zelf behoor ik tot de lopers, een wat gemakzuchtiger literair ras. Als ik vastzit, ga ik wandelen, liefst een vaste route. De eerste vijf minuten denk ik bewust niet aan de tekst. Ik kijk naar de voorbijgangers, bewonder bloeiende planten en geniet van de eventuele zon. Dan, op een vooraf bepaald punt, herhaal ik mijn laatst regel. Meestal hardop en daar moet ik mee oppassen. Niet iedereen hoeft te weten wat ik op de wc doe.
Zelf behoor ik tot de lopers, een wat gemakzuchtiger literair ras. Als ik vastzit, ga ik wandelen, liefst een vaste route. De eerste vijf minuten denk ik bewust niet aan de tekst. Ik kijk naar de voorbijgangers, bewonder bloeiende planten en geniet van de eventuele zon. Dan, op een vooraf bepaald punt, herhaal ik mijn laatst regel. Meestal hardop en daar moet ik mee oppassen. Niet iedereen hoeft te weten wat ik op de wc doe.
Probleem weggepoetst
Daar zat ik dus al meteen vast met mijn verhaal. Natuurlijk krijgt Diederik kanker, maar als ik dat in mijn tweede zin al uitschreeuw, legt de lezer het boek weg. Fuck man, weer zo’n verhaal over kanker en dat de zieke er bewuster door is gaan leven. Meer oog heeft gekregen voor waar het echt om gaat. Jakkes! In mijn boek komt van alles voor, maar het hoofdthema is de liefde. Ik stond van de tafel op om mijn wandelschoenen aan te trekken, maar besefte ineens dat de tweede zin voor de hand lag: hij borstelt het streepje rood zorgvuldig weg. Toen kwam alles op gang en kon ik drie uur later de pc uitzetten met 513 woorden op de dagteller.
Om reacties te zien klik op Opmerkingen onderaan de tekst. Wil je een reactie achterlaten, klik dan de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Alleen je naam komt in het reactieveld.
Heey paps!
BeantwoordenVerwijderenSuper leuke posts, ook de eerste!
Grappig om te lezen hoe z'n proces gaat. Je bent duidelijk goed voorbereid op de avonturen die je te wachten staan in dit creatieproces. Ik ben benieuwd naar de avonturierverhalen en kijk uit naar je volgende post.
De laatste zin van het boek vind ik super mooi trouwens.
Succes!!
X
Lau
Ha Michiel,
BeantwoordenVerwijderenWat leuk om via dit blog je schrijf-avonturen te kunnen volgen! Je pakt je 'nieuwe' schrijversbestaan ambitieus en professioneel aan zo te lezen.
Veel succes en ik ben benieuwd naar je volgende blog!
Groetjes,
Joske
Hartstikke leuke onderneming! Een bron van inspiratie ook voor mij. Veel succes!
BeantwoordenVerwijderen