Volle kracht vooruit met achterhaald project

Na weken dobberen, wil ik met volle kracht vooruit. De roman Leven is niet mijn hobby zal zo spoedig mogelijk verschijnen op papier en als e-boek. Wachten is zinloos. Volgens Bundeskanzler Angela Merkel zijn we nog maar aan het begin van de coronapandemie. Dat betekent tienduizenden doden en allerlei nieuwe maatregelen die de overheidsfinanciën verder ontwrichten. De komende jaren zal het leven in het teken staan van corona.         

Achterhaalde angsten
Mijn boek is pre-corona, zoals de titel aangeeft. Die suggereert dat leven vanzelfsprekend is, onvermijdelijk. Nou, als zestiger mag mijn hoofdpersoon blij zijn dat hij kan genieten van alles wat het ondermaanse te bieden heeft en niet ligt te stikken op de intensive care.
Ook de broodtekst is door de epidemie achterhaald. Diederik is bang voor kanker en chemotherapie en that’s it. Dat hij maanden zou moeten wachten op de gevreesde therapie komt niet bij hem op. Over zijn kwetsbaarheid voor andere ziektes maakt hij zich geen zorgen. Dat zou hij nu wel doen.
  
Bevrijding zonder oorlog
Mijn roman is achterhaald, ondanks de tijdloze problematiek van de man die worstelt met het ouder worden. Het is of je in 1945 een roman uitbracht waar de Tweede Wereldoorlog niet in voorkwam.
Actualiseren heeft geen zin, zolang onduidelijk is hoe het Nieuwe Normaal eruit zal zien. Had ik maar angst voor een besmettelijke ziekte als thema genomen, zoals Albert Camus in De pest. Dan stonden de uitgevers te dringen.
Nu moet ik mijn boek zelf uitgeven en dat ga ik doen zonder getreuzel. Ik denk nog één keer diep na over de layout en dan ga ik zetten. Ik kan nog weken aarzelen, ook over het omslagontwerp, het drukken en het e-pubben. Zeker zijn dat ook moeilijke kwesties, maar als ik eenmaal momentum heb, zijn dat  hordes op mijn pad die ik fluitend neem. Hoop ik.    
 De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld

 

Terugblik vanuit mijn volgende verjaardag

Vanochtend heb ik abrupt besloten om over mijn verjaardag te schrijven. Niet die van morgen, als ik met een kleine, virtuele borrel vier dat ik 69 word. Nee, het gaat over mijn post-corona verjaardag in 2021. Deo volente word ik dan 70 en komt er op Koningsdag de gebruikelijke verjaardagsparty van mijzelf en mijn levensgezel Angeline. Insallah is mijn roman Leven is niet mijn hobby dan allang gereed: fysiek en als e-boek. Misschien werk ik op dat moment aan een nieuwe roman, met een vrouwelijke hoofdpersoon, de selfmade effectenhandelaar Manuela.         

Lakken in soberheid
Het is duidelijk dat mijn eerste post-coronaverjaardag in een sfeer van soberheid zal plaatsvinden. De prijzen van de eerste levensbehoeftes zullen veel hoger zijn dan nu, net als de belastingen. Ook zullen we terugverlangen naar de tijd dat jongeren “altijd nog” in de horeca en de IT hun brood konden verdienen.
Angeline en ik zullen met tevredenheid constateren dat onze vier kinderen een crisisbestendige weg hebben gevonden. Hopelijk hebben wij onze woning dan zo opgeknapt, dat we een deel durven te verhuren. Terwijl ik dit schrijf, staat Angeline vlijtig te schilderen. Ik heb de verf van gisteren nog op mijn handen. We pakken behoorlijk aan, maar er is nog heel veel te doen.    

100 in 2021
En de verkoop van je roman, zal je vragen, hoe zal het daarmee staan volgend jaar? Via het blog weten zo’n honderd mensen van het bestaan van mijn boek. Een aantal zal het willen lezen. Via via zullen ex-collega’s van de bank horen van het boek en geïnteresseerd raken in een verhaal over hun absurde wereld. Mogelijk geven ze het cadeau aan mensen in hun netwerk.
Ik zou heel tevreden zijn met een verkoop van honderd exemplaren. Zonder promotionele activiteiten is dat veel. Van de gedrukte oplage zal ik verder heel wat weggeven aan mensen die mij hebben geholpen bij het schrijven van de roman en het blog daarover. En natuurlijk hoop ik op tijd klaar te zijn om mijn moeder een boek aan te bieden. Ze is 94 en tamelijk dement, maar dat ik een roman schrijf, zit stevig in haar hoofd.
De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld

Uitgevers sterk in selectie van losers

Als arme scholier kocht ik graag Engelse boeken, want die waren goedkoop. Tweedehands natuurlijk. Omdat ik weinig wist van Engelstalige literatuur, keek ik naar het aantal drukken. Als dat er veel waren, had ik een boek te pakken dat tenminste lezenswaardig was en vaak een meesterwerk. Via de bestsellertest ontdekte ik de Amerikaanse auteurs Ernest Hemingway (A farewell to arms, 1932) en John Steinbeck (The grapes of wrath, 1939) en hun Britse collega Howard Spring (Fame is the spur, 1940).

      
In het duister
Het was mij altijd volkomen duidelijk waarom een boek een bestseller was geworden. Een duidelijk verhaal, vlot en met emotie geschreven, dat moest wel een succes worden. Uitgeven leek mij moeilijk vanwege de grafische techniek; de selectie van een aansprekend verhaal moest simpel zijn.
Ik had toen geen idee van de massa manuscripten die een uitgever in de bus krijgt. En ik besefte niet dat het voor hen heel moeilijk is om te zien welk verhaal een breed publiek zal aanspreken. Als een boek overal in de wereld een succes is, wordt de vertaling in het Nederlands meestal ook een bestseller. Verder tasten uitgevers in het duister.  

Bijna steeds mis
Mijn researcher wees mij op een artikel in de NRC dat een ontstellende werkelijkheid  schetst. Het Huygens Instituut onderzocht 7000 boeken. Uitgevers blijken vooral boeken te kiezen die niemand wil kopen. Van de meeste kunnen ze er nog geen vijftig aan de man brengen. Van één op de tien komt de oplage boven de tweeduizend. Eén op de vijftig wordt een bestseller. Het Huygens Instituut hanteert daarbij de genereuze ondergrens van 13.500 verkochte exemplaren. Echte money spinners zijn nog zeldzamer. Zij houden het hele verlieslijdende apparaat in leven.

Lekker mannelijk
Het vreemde is dat de computer van het Huygens Instituut bij 78% van de uitgaves de hit-potentie correct kon voorspellen met een zelflerend model dat woorden telt. Deze rudimentaire methode levert en passant een vreemde constatering op. Onderzoekster Van Zundert: „Mannenberoepen, mannennamen, alles wat masculien is, drijft een boek omhoog in de ranglijst”. De meeste boeken worden gekocht door vrouwen. Misschien lezen die graag over dat wonderlijke verschijnsel, de man. Nader onderzoek zal het uitwijzen.

Met dank aan Cécile Sanders (research) en Angeline Jansen (eindredactie) De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld

“Marking time” met een goed boek

Als je werkloos bent, heb je tijd voor klussen waaraan je door je baan nooit toekwam. Toch zeggen ervaringsdeskundigen dat er dan weinig uit je handen komt. Het kan zijn dat je morgen al een nieuwe baan hebt, of pas over een jaar. Planning is onmogelijk en dat werkt verlammend. Je doet het allernoodzakelijkste, geeft met mate toe aan je snoep- en dranklust. Verder bekijk je een film of leest een boek.     

De vloek
In deze coronacrisis doe ik hetzelfde. Qua lezen heb ik gelukkig een verhaal dat stof tot denken geeft. Elisabeth Howard beschrijft in The Cazalet Chronicles (1990-1995) drie generaties van een welgestelde familie van houthandelaren. Iedere zomer brengen ze door op grootvaders Home Place.
Het tweede deel, Marking time, speelt in een periode van grote onzekerheid. Adolf Hitler wordt stukje bij beetje een ernstig gevaar voor Groot-Brittannië. Zal hij stoppen?
Dan valt de Führer Polen binnen en Engeland verklaart hem de oorlog. Iedereen in het volgepakte landhuis wacht op de Duitse bommenwerpers, maar er gebeurt niets. Pas na een half jaar begint de strijd, waarvan het verloop niet geruststellend is.
In deze gespannen atmosfeer houden de volwassenen de zaken gaande, worden verliefd, bedriegen elkaar, krijgen kinderen. De jeugd worstelt met beperking van bewegingsvrijheid en de zin van de vreemde, wrede oorlog. De tieners tobben bovendien over hun toekomst. De meiden zijn bang verkracht te worden, maar weten niet wat dat betekent. Ze kennen alleen een duidelijk woord voor ongesteldheid: the curse.

Strooigeld
Die boeken van Howard lees ik dus, ik houd het nieuws in de gaten en rommel verder wat aan. Mijn roman Leven is niet mijn hobby lijkt een project uit een andere tijd, dat ik hervat als alles weer normaal is. Dat moment komt misschien nooit.
Overheden strooien met geld, terwijl de productie afneemt. Het ziet er naar uit dat er een periode is begonnen met hoge werkloosheid en sterk dalende inkomens voor ouderen. De koopkracht van spaargeld en lijfrentes zal afnemen, de prijs van woningen gaat dalen. Ik moet en kan me op deze magere jaren voorbereiden, dat is zeker. Ik weet alleen nog niet hoe. Pas als ik dat helder heb, kan ik gaan plannen en weer aan de slag gaan met het zetten van het boek. Ik heb er de tijd voor.   

De simpelste manier om te reageren is via facebook of michiel.nooren@outlook.com. Onder dit blog komt het reactieveld tevoorschijn als je klikt op Opmerkingen. Klik de klaplijst achter Reageer als open en klik op Naam/URL. Voer je naam in en als URL: www.mn.nl. Jouw naam komt dan in het reactieveld